future nostalgia

• dua lipa’nın açıklamasına göre yeni albümünün adı.
  
  edit: dua bebeğim ikinci albüm lanetini kırıp ortalığa ateş etti, süper albüm olmuş.
• dua lipa'nın yeni albüm ismini de taşıyacak olan yeni single'ı.
  
  https://www.youtube.com/watch?v=phfm8tsbfuq
• physical şarkısı da çıkınca yılın en çok beklediğim albümü bu oldu. dua lipa eh nihayet işi ciddiye alıp “bu sektörde ben de varım ulan!” diyor resmen. deliler gibi bekliyorum çıksada 80’ler açlığımı dindirse.
• (bkz: #104024719)
• malum ortamlara düşmüş. dayanamadım dinledim. spotify dinlemelerimle günah çıkarırım albüm çıkınca. albüm çok başarılı. dua lipa bu albümde madonna'nın confessions on a dance floor albümümünü örnek aldığını söylemiş. örnek alarak çok iyi bir şey yapmış. tüm albüm çok başarılı.
  ama bir hallucinate var ki efsane.
• sızdığı için mi yoksa korona virüs sebebiyle mi bilinmez çıkış tarihi nisandan bu cumaya çekilmiş olan albüm. her halükarda loop'a ala ala dinleyeceğimiz ve yıllar sonra dua lipa'nın rüştünü ispat ettiği albüm olarak anılacak bir iş geliyor o kesin.
• normal versiyonundan sonra b-side kısmı şarkılarının da sızdığı albümdür kendisi, sürekli sızmakta, durdurulamıyor. ^*
  
  işin şakası bi yana b-side şarkılar da a-side kısmındakiler gibi aşırı iyiler, dua gerçekten de işini ciddiye alıp muazzam bi albüm yapmış, helal olsun. aldığın 2 grammy'de ananın ak sütü gibi helaldir. <3
• albüm su an spotifyda
• ilk dinleyişte bana lady gaga'nın the fame dönemini hatırlatan harbiden çok iyi pop albümü.
  
  albümü 4 sefer dinledikten sonra gelen edit: öncelikle the fame albümüne nasıl benzettiğimi kısaca açıklayayım. iki albümde ''saf pop albümü nasıl olmalı?'' sorusunun tam cevabı. uzundur alamadığım pure pop tadını aldım future nostalgia'da. diğer taraftan lady gaga kariyerinde the fame albümü nasıl sıçrayış basamağı ise dua lipa için de future nostalgia aynı işlevi görecek.
  
  albüme gelirsek zaten birçok yazarın da belirttiği gibi çok güzel albüm. şöyle güzel, böyle güzel demek yerine albümün eksilerine odaklanmak istiyorum ben. bana kalırsa albümün en büyük eksisi hemen hemen tüm şarkıların aynı formülle yazılması. ilk bölüm - nakarat- ikinci bölüm - nakarat - köprü - back vokalli çıkış. taylor swift'in hemen her albümünde yaptığı şey, bana kalırsa artık hiçbir albenisi kalmadı. ikincisi üst düzey bir iş yok, asla trendsetter bir albüm değil. herhangi bir risk yok, kimse kimseyi kandırmasın. evet, çok güzel albüm ama efsaneleşecek şarkı yok. yıllar sonra güzel albümdü deyip yine alır dinleriz ama üzerinde saatlerce konuşamayız.
  
  son olarak albüm devamlı madonna'nın confessions on a dance floor albümüne benzetilmiş. sevgili yazarlar, albümün tam olarak neresi benzettiniz sorabilir miyim? iki albümün de müzikal tavrı, anlattıkları birbirinden oldukça farklı. hele ki coadf gibi bir efsaneyi future nostalgia ile karşılaştırmak? future nostalgia'da bir tane hung up, sorry, ısaac ayarında bir şarkı var mı? evet dua lipa madonna'ya öykünmüş ama true blue albümüne öykünmüş. bazı şarkılardaki rock vokalleri gerçekten true blue albümünü andırıyor. yine albümün genel 80ler tavrı true blue albümünü andırıyor. ama asla confessions on a dance floor'u anımsatmıyor.
• şarkıların melodileri gerçekten 80’lerden sanki. çok akılda kalıcı. sözleri de güzel. albümü loopa aldık dinliyoruz, bakalım.