• duygusal komedi diyebileceğimiz türden 26 bölümlük bir shojo animesi. her ne kadar duygusallık her bölümde ağırlığını gösterse de aşk öğeleri bulundurmayan ilginç bir seri. japonların aşkı vurgulamadan da insanı duygu seline boğabileceğini gösteriyor izleyenlerine. animasyon hakkında pek olumlu şeyler söyleyemiyeceğim ama idare eder diyebilirim. aslında animasyon güzel ama japon animasyonunun çıtası daha yükseklerde olduğu için daha güzel animasyonlara alışkın bireylere yeterli gelmiyor.

    konusu ise şöyle: honda tohru adlı ortaokul öğrencisi bir kız yakın zamanda annesinin vefat etmesi üzerine yalnız başına yaşamaya başlar, ama dedesi falan da vardır arada bir uğramaktadır onlara. gel zaman git zaman bu kız insanlarla pek barışık olmayan bir aile ile yakınlık kurar. sonra bu ailenin neden insanlardan uzak yaşadığını öğrenir. çünkü bu ailenin fertleri başka bir bireyle kucaklaşınca çin takvimindeki hayvanlardan birine dönüşmektedir. ayrıca birisi bunu farkedince onun hafızasını silebilmektedir. ama bunu honda tohru'ya yapamazlar çünkü bir bağ oluşmuştur bu kızla. olaylar gelişir. konu itibariyle ranmayı anımsatmakla birlikte tohru'nun karakteri itibariyle bana pollyanayı hatırlatmakta. ayrıca bolca özlü söz ve ders çıkarılacak hikayeler barındıyor. bir köylünün ormandaki canavarlarla olan diyaloğu beni çok etkilemişti örneğin.

    kızlara yönelik olduğunu baştan söyledim o yüzden çoğu kişinin hoşuna gitmeyebilir ancak kendi tarzındaki en güzel animelerden biri. adını ise bir bölümde geçen fruit basket oyunundan alıyor.
  • vasat bir anime ama baştan sona vasat olduğu için değil, kötü yanları güzel yanlarını götürdüğü için. gereksiz uzunlukta. aynı hikaye 13 ve hatta 6 bölümde çok daha vurucu şekilde verilenbilir. 26 bölüme uzayınca "tohru o bölümün mutsuzuyla tanışır. bir dizi saçma olay olur. tohru mutsuzla konuşur. mutsuz mutlu olarak ayrılır" tekrarı çok bayıyor. buna karşılık yer yer çok etkileyici, görsen shoujo demezsin cinsinden sahneleri var.
  • mangasi keyifle okunabilir. cok erkeksi konulari seven, samurailer veya ninjalar gibi konularla ilgilenenlere yonelik degildir. daha ziyade geyik, karakterlerin salakliklarina gulmekten hoslananlara yonelik bir anime/manga'dir (hem animesi, hem mangasi mevcuttur). bolca romantik sahneleri de bulunmaktadir.
  • shoujo'nun "empatinin dibine koymus" dedirten animesi. huzur dolu, sevimli, komik... ayrica, hani ille de yorumlarsak, honda tooru en baba super kahramanlardandir, socialize uc bin yuz doksaninci dan siyah kusaktir.
  • çok eğlenceli, komik bir o kadar da duygusal olan, çok severek izlemekte olduğum anime. çizimlerini çok seviyorum ben, çoğu kişinin çizimleri yetersiz bulması şaşırttı beni doğrusu. mesela yuki sohma acayip karizmatik, çok yakışıklı hatta yakışıklıdan öte, çok güzel bir karakter. en son anime aşkım ilan edebilirim hatta kendisini *
    konusu da çok eğlenceli üstelik. insanı dinlendiren, mutlu eden bir yapısı var bu serinin. savaşlı, dövüşlü animelerden sıkılıp, farklı bir şeyler arayanlara önerebilirim bu seriyi. japonca seslendirmeler de ayrı bir güzel, bazen sırf o sesleri bir daha dinlemek için sahneleri baştan izletiyor insana. sadece eğlence üzerine de kurulu değil üstelik, çok dokunaklı ve hüzünlü kısımları da var aslında..
    nerde bulacağız da izleyeceğiz diyenler için:
    (bkz: youtube)
  • karakterleri çok abartılı, seslendirmeleri çok çok çok abartılı olsa da bence gerçekten yakışan, çizimleri pek hoşuma giden, tohru honda karakteri yüzünden arada iç bayabilen ama yine de en çok zevk alarak izlediğim animelerden biri.
    sohma ailesinin üzerindeki lanet ve çin takvimi çevresinde kurgulanan hikaye çoğunluğu erkek olan sohma'nın lanetlileri arasına tohru honda'nın girmesi, laneti öğrenmesi ve özellikle yuki sohma ile kyo sohma'nın ilgisini kazanmasıyla anime başlıyor.

    --- spoiler ---
    tohru'nun herkese, her şeye, her zaman kucak açması, empatisi ve bitmek tükenmek bilmeyen sevgisi hikaye ilerledikçe beni rahatsız etse de akito sohma ile olan final bence yeterince tatmin ediciydi. (tatmin edici derken: ateşkes gibi bir havayla bitmesini takdir ettim. yoksa finalin aceleye getirilmiş olması, bazı şeylerin gereksiz uzatılması, yok efendim shigure sohma ve saki hanajima falan konusunda gereksiz eklentiler yapılması ultra anlamsız ve rahatsız ediciydi.) ayrıca kyo'nun dönüşümünün ardından tohru, yuki ve kagura sohmanın tepkileri de ayrıca çok içten ve uygun göründü bana.
    anime bittiğinde bir çok soru işareti oluyor. bir çok karakterle ilgili çok fazla sis var, lanetin geleceği belirsiz vesaire... animenin yirmi altı bölümle son bulması mutsuzluk verici ama mangada hikaye devam ediyor.
    --- spoiler ---
  • ninni gibi bir açılış parçasına sahiptir.
hesabın var mı? giriş yap