feci

• acikli, trajik, pek bi nahoş..
• "çok kötü" anlamına gelse de pekiştirme gayeli bir sıfat olarak kötü türkçe kullanımına yerleşmiştir. iki i ile de yazan vardır; onlar yanlış insanlardır, onları sevmeyiniz, toplum içinde aşağılayınız.
• cok ile pekistirildiginde pekistireni altinda ezecek kadar guclu bir zarf.
  
  kisi,
  
  bir adim geride ucurum, onunde dokunmanin heyecandan yok edecegi bir insan varken dusmekten degil birazdan onu hissetmekten korkuyorsa budur, cok fecidir.
  
  eger ayaginin ucundaki soluncan parcasini bir martinin kaptigini fark edemeyecek kadar gozleri kamasmissa, cok fecidir. guvenmesi gereken bir demir sopayken gozlerini kapatip bir insana guveniyorsa, cok fecidir. algisina giren sozcukler sadece bir insan icin bestelenmis dizeler haline geliyorsa, cok fecidir. yalanlara alet olmusken yalan soyleyemiyorsa, cok fecidir.
  
  terk ettigi sehri hayatindan tamamen silip atabiliyorken silemedigi bir insan o sehrin bir parcasiysa cok fecidir. uslanmaz arlanmaz akillanmaz dayanilmaz, besincide vazgecilmezse cok fecidir.
  
  yarina kalmiyorsa bugunu yasayamiyorsa dunu ise hic hatirlamiyorsa cok fecidir. olurken gozlerini kapatmaktan utaniyorsa (uc nokta)
  
  (ara: cok feci)
• bir seyyidhan kömürcü şiiri.
  
  diyebilirim ki kırk yıl sürdü içim
  kırk yıl sürdü içimi titreten zaman
  bu muamma
  başımı en feci yastığa koyup
  yüzündeki tek tanrılı dinleri denedim
  yüzündeki en unutkan yerleri
  
  diyebilirim ki bilinmeyen dualar buldum
  başka bitkiler
  ıhlamur
  susmak ve yutkunmak
  
  geldiğimde tek tanrılı dinlerde yer yoktu
  suratımı astım
  kırk vakt’e bakıp sana inandım
  
  her duası feciyle biten bir ibadet çeşidi buldum
  kırk yıl günde beş öğün yutkunmak
  sefadan uzadı saç
  cefadan uzadı tırnak
  
  diyebilirim ki her duası feciyle biten bir ibadetti yaşamak