empyrean isles

• modal caz mı dediniz? evet efendim, şu anda empyrean isles'ı dinlerken bu entryi okuyorsanız, modal cazın tam üstüne bastınız.
  
  17 haziran 1964 çıkışlı olup, dördüncü herbie hancock albümüdür bu güzide eser. 24 yaşındaki bir genç-ustadan beklenmeyecek düzeyde aşmış iki modal caz standardı cantaloupe island ve one finger snap'i besteleyen hancock'a trompette yine bir başka ölümsüz efsane freddie hubbard, kontrbassta hemen her caz albümünde bulunmasa olmayan sağlam sideman ron carter ve bateride de tony williams eşlik ediyor.
  
  itiraf etmek gerekirse bir de tenor saksofon arıyor kulağım, joe henderson ya da george coleman olsaymış her şey yerli yerinde olurmuş diye düşünüyorum. öte yandan bir sene sonra çıkacak olan maiden voyage bu şüpheli eksiği tamamlıyor. bu sefer empyrean isles için 'bu öncü albüm' derken buluyorum kendimi. kısacası kendini kaotik notaların içinde buluyor insan hancock'ı dinlerken. free jazz ya da avant-garde olayına girmeden, kalıpların hakim olduğu modal müzikte bu denli özgür olmak;
  
  işte albümün büyüsü de burada.
  
  şarkı listesine gelince:
  
  1. one finger snap
  2. oliloqui valley [favorimdir!]
  3. cantaloupe island
  4. the egg
  5. one finger snap (alternative take)
  6. oliloqui valley (alternative take)
  
  -edit- bir haziran gecesi ansızın aklıma geliyor da: hayır, sadece freddie'nin trompeti tenor saksofonu bile bastırıyor.
• en başarılı post-bop albümlerinden biri. avant-garde ve jazz-fusion konusunda en iyi bestecilerden olan herbie hancock’ın bu ve maiden voyage albümleri hancock’ın rahatlıkla daha oturaklı caz albümleri de yapabildiğini gösteriyor.
  
  insan önce bu kadar kaliteli bir dörtlüye ek olarak bir saksafon olmasını bekliyor, ancak freddie hubbard etkileyici trompet performansıyla üflemeli departmanını tek başına sırtlıyor.
  
  oliloqui valley bestesindeki ron carter solosu muazzam.
  
  albümün kaydını ve prodüksiyonunu ise aşina olduğumuz isimlerden rudy van gelder yapıyor.