driving miss daisy

• bruce beresford tarafından yönetilmiş 89 yapımı film.
  62. oscar ödüllerinde, 89 da, en iyi film ödülünü almıştır.
  başrollerinde morgan freeman, jessica tandy (miss daisy werthan), dan aykroyd (boolie werthan), patti lupone (florine werthan), esther rolle (idella) bulunmaktadır.
• morgan abinin güzel oynuyla izlenilirliği artan bir film. jessica tandy tabiki yabana atılamaz ama morgan abi olmasa pek çekilir bir film olup olmayacağı belirsiz olan ve de türkçe ublajlı izlenmemesi gereken film.
• (bkz: hanım/@knoxoverstreet)
• baş roldeki kadın oyuncunun henüz kaybettiğim anneanneme benzemesi nedeniyle;
  zaten yoğun duygular yaşatan finalini; sinema salonu ışıkları yanıp, yere düşen patlamış mısırlar temizlenirken bile göz pınar sularım aka aka haddinden fazla uzattığım filmdir; 6 yıl sonra anımsadığım.
• filmdeki daisy sürekli coca cola icen ve ikram eden, noellerde asla hediye vermeyen, son derece tutumlu ve her hafta sinagog'a giden tam manasiyla bir yahudidir. bu güzel yaslilik, arkadaslik hikayesine irkcilik öyle güzel sinmistir ki, farketmeden mesaji alirsiniz.
  filmin döneminde zenciler benzin istasyonlarinda tuvalete giremez, martin luther jr yasamakta ve vaaz vermektedir, amerika'da irkcilik keskin dönemindedir, sinagoglar bombalaniyordur, soför, garson, isci ve hizmetciler zencilerden olusur, televizyon yenidir.
  
  morgan freeman'in mimikleri filmin basrolündedir.
• gerçekten zaman kaybından daha öteye gitmeyecek bir çok görsel çöp için bile burada satırlar dolusu yazı yazabildiğine şahit olduğum halde bu kadar güzel bir film için 7 entry girilmiş olmasıyla beni cidden şaşırtan , her izlediğimde sonlarda gözlerimin dolmasına sebep olan çok lezzetli film
  
  düzeltme: 8 olmuş
• mutlaka izlenmesi gereken cok kaliteli bir film...
  morgan freeman ve dan aykroyd filmdeki rolleriyle oscara aday olmuslardir.
  jessica tandy en yaşlı oscar sahibi kadın oyuncu olmustur.
  alfred uhry hikâyeyi kendi anneannesi lena fox ve şoförü will colemandan yapmistir.
• insanın yüreğini sızlatan sahnelerde bir yandan tatlı tatlı gülümsetmeyi başaran filmler vardır ya, işte onlardan. filmde imzası olan herkesin aklını öptüğünüz, teşekkür ettiğiniz anlarla örtüşür o gülümsemeler.
• beni en çok etkileyen iki sahnesi olan 89 yapımı oscarlı filmdir. birincisi; neden tuvalete benzincide gitmedin diye soran duymayan, görmeyen yahudi kadın'a verilen: biz siyahların benzinci'de tuvalete gitmeye hakkı yok sahnesidir. (1948'ler)
  
  ikincisi; sinagog bombalanıyor. daisy teyze soruyor, kim yapmış olabilir. yine o cool ses; her zaman yapanlar, hep aynı kişiler... (1958'ler)
  
  bir de filmin sonlarına doğru, acayip bir a beautiful mind tadı bırakmıştır, sanırım aynı yılların, aynı güzellikte ve aynı hüzün çizgisinde anlatılmasından.
• 89'da oscar ödüllerinde en iyi film ödülünü bileğinin hakkıyla kazanan, maalesef unutulan fakat unutulmayı hak etmeyen bir film.
  
  ırkçılık üzerine müthiş ayarlar veriliyor. sadece bu yönden bile taktir edilmesi gerekir. finaliyle de ağlatmayı başarıyor.
  
  diyecek söz yok. morgan freeman ve jessica tandy için iki kere izlenir.