divorzio all'italiana

• marcello mastroianni'nin bir filmi.
• 1962 yapımı, siyah beyaz, 104 dakika süren, pietro germi'nin yönettiği, sadece marcello mastroianni'nin filme damgasını vurmuş o tiki için bile izlenesi, 2001 istanbul film festivalinde yer almış nostaljik italyan komedisi
• eskiden italya'da gunumuzde uygulandigi gibi bir bosanma proseduru olmadigindan dolayi marcello'nun buldugu bosanma sekli.o donem italyanlarin koyu katolik olduklari ve kiliseyi tepelerine cikardiklari icin agir dini kurallar ve yasaklar karsisinda ezilip buzuldukleri malum, gerek fellini gerek pasolini filmlerinde gordugumuz uzere.adamimiz fefe de (bkz: marcello) bu ezilip buzulen, acmazdan acmaza kosan dertli kitlenin bir uyesidir, cirkin karisindan tiksinmekte, karsi tarafta oturan genc ve guzel (bkz: yanlis hatirlamiyorsam) yegenine olan aski ile yanip tutusmakta olan bir adamdir.karisindan kurtularak tekrardan evlenebilmesinin tek yolu vardir, o da karisinin olmesidir, zira diger tum yollar toplumdaki itibarini sifirlayacagindan bir cozum olusturmazlar fefenin derdine.eh kadin da kendiliginden olmeyecegine gore ince ince planlar cinayeti, ancak gidip te iki sikarak oldurse hapislerde curuyecegini bildiginden bir kilif bulmasi lazimdir ki ceza indirimi alsin, zaten 3-5 yilda bir af cikmaktadir, bir iki yil yatarak pacayi kurtarabilsin.cozumu de bulur netekim ve (bkz: olaylar gelisir), gelisirken de italyanlarla turkler arasinda ne kadar da fazla sayida paralellikler oldugunu farkettirir; tore-dini kurallar benzesimi, toplumun cinayet isleyen er kisiyi "e kadin da haketmis ama" diyerek aklamasi, akraba evliligi (bkz: daha gider bu) seklinde.
• (bkz: italyan usulü boşanma)
• italyan aile yapısını ve yaşamını anlatan, amarcord'a göre daha bireysel/ailesel olan film. "sevmek için yaşarız" felsefesine rağmen gece uyumadan önce bile sebzelerden söz eden bir kadın, güzel angela'ya aşık olup karısından sabun yapmak isteyen bir adamın hikayesi. bir baronken, sevdiği kadınla evlenebilmesi için öncelikle toplumun önünde alçalması gerekir.
  
  la dolce vita'nın gösterime girdiği ilk günü anlatan bir sahnesi vardır ki harikadır. halk "koşun striptiz var" diye sinemaya doluşurken papazlar filmin günah tablosu olduğunu ve taşlanması gerektiğini söyler...
• film ile ilgili;
  1962 cannes en iyi film (komedi)
  1962 oscar en iyi ozgun senaryo
  1962 bafta en iyi film, en iyi yabancı erkek oyuncu (marcello mastroianni)
  1963 abd altın kure: en iyi yabancı film
  
  kadınlar, evlilik, aşk ve ihanet uzerine kurulu senaryosuyla italyan usulu bosanma’da sinema tarihinin en iyi aktorlerinden marcello mastroianni basrolde.
  akraba iki italyan ailenin bir arada yasadigi buyuk bir malikanede gecen filmde karisina artik tahammul edemeyen baron fefé ( m.m ) büyük aski olan kuzeni angelayla birlikte olabilmenin yollarini arar. baron’un karisinin halleri guldurse de yonetmenin igneleyici ince bir elestirisi soz konusudur. baron’un karisi rosalia israrci, duskun, kocasina bagimli cizilen karakteriyle filmin eglenceli taraflarindan biridir.
  film evliligin cok kutsal oldugu italya’da aldatmalarla ve namus davalariyla karışır.
  1961 yılı italyan fransız ortak yapımı film yarım asır önce kadın erkek ilişkilerini incelemek açısından keyifli ve başarılı bir yapıt.
• aynı yıl en iyi erkek erkek oyuncu ve yönetmen dallarında da oscar adaylığı vardır.
  
  kaynak : imdb.com
• marcello, parlak siyah saçlarıyla, kilisede:
  "angela'yı sevdim".
  yüzünde bomboş, komik bir hüzün.
• marcello mastroianni için bir kez daha "adamım benim ya" dememe sebep oldu. italyan aile filmi resmen ama aile de aile maşallah.
• marcello mastroianni sayısız tiklere sahip baron rolüyle insanda sonsuz bir saygı uyandırır. bir insan bu kadar yakışıklı iken bu kadar gülünç bir tiplemeye ne kadar rahatlıkla bürünebilir?