devrimci şiddet

• (bkz: çevrimiçi şiddet)
• devrim gülle çiçekle yapılmaz, gülle çiçekle yapılabilecek olan inkılaptır. ziraa -şevket süreyya aydemirin anlatımıyla- devrim; mevcut sistemin bir kuvvet tarafından aniden değiştirilmesidir. şiddetin kime uygulanacağı muammadır.
  
  ek: yine şevket sürreyya aydemirin tanımına göre devrim ve inkılap kelimeleri aynı anlama gelmez ki kendisi bu iki kelimenin sık sık karıştırılmasından yakınır.
  
  ek2: entry birilerini yazdıklarını silmesi sebebiyle anlamını kısmen kaybetmiş olabilir.
• şiddetin tarih sahnesinden devrilip gitmesi için gerekli olan tek eylem..
  
  halka rağmen değil halkın iradesiyle olandır.. böyle olduğunu da insanlık yüzyıllar önce öğrenmiştir.. keşfedilecek yeni bir çamur yoktur.. misal 1789 nokta..
• şöyle olsa gerek; halk iradesi ..
  
  götünden devrimci şiddet tanımı uydurmak da şöyle bir şey olabilir; halka rağmen olayın aslını bilmeden balık tutmak
• şiddetin asla şiddet ile temizlenemeyeceğini idrak edemeyenlerin haklı çıkarmaya çalıştıkları kavram. kendini ultra hiper super duper devrimci sananlarla tartışılmaması gereken konu. devirdiklerinin de kalkıp devirenlere şiddet uygulayabileceğini hesaba katmayanların noktayla virgülle ifade etmeye çalıştıkları yaratık.
  
  (bkz: rüzgar eken fırtına biçer)
• mitralyözümle sokağa çıktığımda, "ben devrimciyim" diyerek kafama molotof kokteyli atanlara leblebi yağmuru yaparak cevaplayacağım eylem. ne de olsa tokata yanağımızı uzatınca pasifist ya da apolitik ya da mal oluyoruz ama tokata karşı yumruk atınca devrimci olup "haklı" bir şiddeti destekliyoruz değil mi? bu durum tabi ki beni mitralyözlü faşist yapacak zira devrimcilere saldırıyorum onlar bana gül, kasımpatı karışık demetler fırlatırken. halbu ki bi taraf olaya şiddetle girmese belki dier taraf da girmeyecek. lakin bunu deneyecek ne sabrımız ne de zekamız var. aslında çokça deneniyor da anlayan yok, bu da zeka meselesi.
• parmak demokrasisi ile (bkz: parmak demokrasisi) hayata geçirilen bir eylem değildir..
  halk ayaklanır ve ne olacaksa olur.. bu arada 'ama şekerim bak burada ben de varım, ben kıçımın rahatından pek memnunum' diyen kraldan fazla kralcılar da maalesef arada sessiz sessiz bu süreci izleyecek ve istemeseler de daha mutlu olacakları bir yaşama doğru adım atacaklardır..
  yani halk ayaklandığı vakit sistemin uşaklarından biri 'ben' tanımıyla kendini ortalara atınca sonlanıverecek bir eylem değildir devrimci şiddet..
  
  (bkz: kendini aşırı önemsemek)
• vasatlık terminolojisi ve marksizim alerjisi ile açıklanmaya kalkışıldığında komik duruma düşmeye sebebiyet veren bir husustur..
  
  devlete/iktidara yönelik her ayaklanmanın/muhalefetin marksizmle ilintisini kurarak 'ben' diye ortalara atılmak gülünçtür, saflıktır, bilgisizliktir..
  
  halk ayaklanmalarının (devrimci şiddetin) her yerdeki tezahürü aynı içeriğe sahip değildir.. vietnam'da kıldır, iran'da tüydür, filistin'de inciktir, lübnan'da boncuktur, bolivya'da candır..
  ben ayaklanmanın marksist olanını severim, o ayrı..
• (bkz: demagojinin ustasiyim statukonun hastasiyim)
• (bkz: mahir çayan)