deus otiosus

• latincede "boş tanrı", "uzak tanrı", "ununu elemiş eleğini asmış tanrı".
  
  platon'un "yasalar"ının onuncu kitabında inançsızlar üçe ayrılıyor: tanrıları tümden yadsıyanlar, tanrıların dünya işlerine sırt çevirdiğini ileri sürenler ve tanrılara rüşvet verilebileceğini düşünenler. (885b) işte "deus otiosus" bu ikincilerin inandığı tanrı: dünyayı yaratmış olsa da olmasa da dünya işlerine kendi karışmayan bir tanrı. kimi afrika dinlerinde, islam öncesi türklerde ve aydınlanmacı deizmde olduğu kadar aristo ve epikouros gibi kimi eski yunanlılarda da bu tanrı anlayışına rastlanır. epikouros'un tanrıları birer "deus otiosus" olduğundan talmud'da böyle bir tanrıya inananlara "apikoros" denirmiş. epikouros'un tanrıları dünyalarda değil, aradünyalarda geziyor.
• islam öncesi arap toplumlarında da görülen, dünyaya müdahaleden ve yaratımdan uzaklaşmış, cezalandırmayan ama ödüllendiren tanrı imgesi.
• modern bilimin tanrısı.
  
  (bkz: sir isaac newton)
• şimdi bir kere; otiosus sıfatını anlamadan üzerine konuşamayacağımız tanrıdır bu.
  daha sonra kendisinden 'boş vakit, serbestlik, kamu işlerinden uzakta, sakin ve dinlenmede üretime geçilen zaman' manalarına gelen otium,-i (n) isminin türediği otiosus sıfatı da, içinde serbestlik, boşluk manalarını taşır, fakat; bu boşluğu şöyle algılamalıyız;
  bir çalışan görevinden ayrılmıştır; bir asker askerlikten çıkmıştır, kaçmıştır, çiftliğine yerleşmiştir. ve kendini artık edebi üretime vermiştir. veyahut kendisini çiftçiliğe vermiştir, yani vasfını kenara koyup, kendisiyle ilgili üretime geçmiştir. işte bu adamın, çiftlikte geçirdiği vakit otium'dur, yaptığı hareketin kendisine kazandırdığı sıfat da otiosus'tur. yani boş boş, aylak durma manası yoktur.
  
  şimdi gelelim deus otiosus 'a;
  bu tanrı da aslında tanrılık karakterini yitirmemiştir, görevlerinden ayrılmıştır. hatta onun varlığının teminatı olan vasfını bile terketmiştir. yönetici değildir, yargılayıcı değildir, iyi ile kötü, sevap ile günah üzerinden kullarını değerlendirmez, tamamiyle kendine dönmüştür.
  işlevini yitirmiş olmasından çok, onu bırakmış kendisine dönmüş olması ilk akla gelmesi gerekendir.
  
  belki de kendisini aramaya çekilmiş, tanrıtanımazlıkla vaktini öldürüyor, üretiyor olabilir, neden olmasın.
  
  not: şu an aklıma gelen örnek;
  sözlükte bir mod. düşünün. moderatörlükten ayrılmıyor ama hiçbir şey de yapmıyor sözlüğün yönetimiyle ilgili, kimdir nedir 'ine baktığınızda moderatör olduğunu görüyorsunuz ama kendisini diyelim sözlükle ilgili kitap yazmaya verdi, yine sözlükle alakalı ama, moderasyonla yani temel vasfıyla alakalı bir iş yapmamakta. işte biz o moderatöre; moderator otiosus diyoruz.
• (bkz: deyyus otisabi)^**
• durağan tanrı anlamına da gelir.
• bir yazar.
• yarattığından (dünya) elini çekmiş tanrı inancı en bariz şekilde yezidiliktedir. kutsal kitapları kitab ul cilve'nin ilk bölümünde, melek tavus (cebrail)'un, “hiçbir tanrı, benim işlerime ve yaptıklarıma karışamaz. ben neye karar verirsem, o olur.” iradesi; bu inancın ifadesidir.
• (bkz: eru)
  (bkz: iluvatar)
• supernatural evrenindeki tanrı tam böyle bir tanrıdır. sezon olmuş bilmem kaç ara ki tanrı bulasın. öyle bir tanrı var ki bu supernatural'de; şeytanlardır, meleklerdir, vampirlerdir, leviathanlardır hepsini yaratmış salmış purgatory'e, dünyaya, cennete, cehenneme, bu bölgeler arasında da yan kapılar yapmış sonra da ne halleri varsa görsünler, kapışsınlar demiş uzaktan izliyor.