de l'inconvenient d'etre ne

• emil michel cioran kitabi. gendas kultur tarafindan yayinlanmistir.
• bir bölümünde "doğmuş olduğum için kendimi bağışlamıyorum. sanki dünyanın içine girerek, önemli bir anlaşmaya ihanet etmiş, adsız bir ağırlık hatası yapmışım. henüz belirsiz bir varlık iken,: doğmak bana o zaman tanımış olmamaktan avunamayacağım bir felaket gibi görünür." denilen emil michel ciorankitabı.
• hayatin boktan olduğu anlarda, yasamamaya karsi asiri istek duyarak, nefes daralmasi, kalp sikismasiyla can vermek amaciyla okuduğum kitap. bu anların dışındaysa anlamakta güçlük çektiğim yapıt.
• ismi bir cok insani yaniltan kitap. yoruma acik olmakla birlikte, sanildigi, ya da isminin ima ettigi kadar karamsar bir kitap degildir. yasama karsi acimasiz ve gercekci bir perspektiften bakar. cioran kendine karsi da ayni acimasiz gerceklik perspektifinden bakmayi da hic ihmal etmez. cikarsamalari klise hayat cok kotu ve anlamsiz keske dunyaya gelmeseydim karamsarliklarindan cok, hayatin ve insanin ozunde ne oldugunun bilincine varip, cehaletimzin ve kendimizi kandirmalarimizin farkindaligina erisip, hayatin icsel anlamsizligi onunde selam durabilip, yine de kayitsiz bir alcakgonullulukle yasamak uzerinedir. cioran'in bilgeligi de iste bu kokteylin buruk tadindadir.
  
  kitaptan inciler:
  
  -üretmek kolaydır,zor olan yeteneklerini kullanmaya tenezzül etmemektir.
  
  -film çekiliyor,aynı sahneye bir çok kez yeniden başlanılıyor.yoldan geçenlerden biri,taşralı olduğu belli,çok şaşırıyor:”bundan sonra asla bir daha sinemaya gitmeyeceğim”
  gizli olanları sezinler gibi olduğumuz ve sırrını yakaladığımız her hangi bir şeye karşı böyle bir tepki gösterebiliriz.bununla birlikte,mucizeyi andıran bir gizemle,doğum doktorları müşterilerine vurulur,mezarcılar çocuk yapar,onulmaz hastalar projeler üretir,şüpheciler de yazarlar hala...
  
  -başkalarının yaptığı şeyi bizim daha iyi yapabileceğimizi düşünürüz hep.bizzat bizim yaptığımız şeyler hakkında ne yazık ki aynı kanıya sahip değiliz.
  
  - sabahtan akşama kadar ne yapıyorsunuz?
  kendime katlanıyorum.
  
  -herşey uyur istirahate çekilir,hasta bile...ama hastalık tüm geceyi hastanın başında uykusuz geçirir.
  
  -başkalarının her kusuru bende de var,ama yine de onların yaptığı her şey bana tuhaf görünür.
  
  -ölüm karşısında “giz” ile “hiçbir şey” arasında,piramitlerle morg arasında durmaksızın salınıp duruyorum.
  
  -eskiden,bir ölünün önünde sorardım kendi kendime:”bunun doğması neye yaradı?”şimdi, aynı soruyu,her canlıdan önce kendime soruyorum.
  
  -olağanüstü ve hiç-bu iki görüş,belirli bir eyleme ve bu eylemden doğan herşeye,en önce de hayata uyar.
  
  -hiçbir şey yapmıyorum,kabul.ama saatlerin geçtiğini görüyorum-bu,onları harcamaya çalışmaktan iyidir.
  
  -elementler aynı döngüyü yinelemekten yorgun,aynı bileşimlerden bıkkın,ne değişiklik,ne sürpriz...onları bir “oyun” ararken düşünüyorum:hayat,bir konu dışına çıkmaktan,bir anekdottan başka bir şey olmayacaktır...
  
  -canımız istediğinde kendimizi öldürebileceğimizden emin olmadığımız zaman,gelecekten korkarız ancak.
  
  -her düşünce bastırılmış bir duygudan kaynaklanır.
  
  -ne zaman bir hakarete uğrasam,intikam arzusundan kendini tamamen kurtarmak için,kendimi mezarımda sessiz,sakin hayal ettiğim bir zaman oldu.ve hemen yatışıyordum böylece.cesedimizi fazla küçümsemeyelim.fırsat olursa işe yarayabilir.
  
  -bütün görüş noktalarının boşluğunu gören özgürdür ve bütün vargılarını buradan elde eden kurtulmuştur.
  
  -eğer,vaktiyle herhangi biri olmayı öylesine istediysem,bu sadece,bir gün yuste manastırındaki şarlken gibi;”artık hiçbir şey değilim” diyebilme zevki içindi.
  
  -olayların görünüşüyle yetindiğimiz sürece seçim yapar,kesin kararlar veririz,derine dalar dalmaz,artık ne seçim yapabiliriz ne de kesin kararlar alabiliriz,sadece görünüşe üzülürüz...
  
  -pişmanlığın üstünlüğü:yapmadığımız eylemler bizi izlediklerinden ve bizim de onları aralıksız düşündüğümüz için,bilincimizin tek içeriğini oluştururlar.
  
  -bu an,hala elimde,akıp giden öteki,benden kaçan,batıp giden şu öteki.gelecek an ile görüşecek miyim?ona karar veriyorum:orada,bana ait ve henüz uzakta.sabahtan akşama dek, geçmişi üretip durmak!
  
  -her şey olma duygusu ve hiçbir şey olmamanın gerçekliği.
• "doğa insana fırsat tanımakla, bir hesap hatasından çok daha fazlasını yaptı : kendine karşı suikast!"
  tespitinin yer aldığı, insanı hayatının her anında okumaya sevk edecek, aforizmalardan yola çıkmış düşündürücü bir emil cioran kitabıdır.
• cioran bu kitabı için "ertelenmiş bir intihar"demiştir.
• e m cioran kitabı. "kendini sevme bir hamilelik göstergesi" ise gerçekten doğmuş olmanın tek sakıncası, bizi yapanların kendi kendilerini onaylamalarından başka bir şey olmayışımızın bilgisine ermektir iddiası tüm kitap boyunca anımsatılıp durmakta.
  
  - sabahtan akşama kadar ne yapıyorsunuz?
  - kendime katlanıyorum.
  
  - hiçbir şey yapmıyorum, kabul; ama saatlerin geçtiğini görüyorum - bu, onları harcamaya çalışmaktan iyidir.
  
  - canımız istediğinde kendimizi öldürebileceğimizden emin olmadığımız zaman, gelecekten korkarız ancak.
  
  (bkz: derdimi seviyorum)
• (bkz: doğmuş olmanın sakıncası uzerine)
• "hiçbir şeyin henüz doğmaya tenezzül etmediği bir dünyaya dalıp gitmek, sonsuzca … bilincin istenmeden sezinlendiği dünyaya, oraya, daha varlığa bürünmemiş olanın dölyatağına, benden önceki bir ben’in sıfır varlığının tadının çıkarıldığı dünyaya doğru hayali bir yolculuk… doğmuş olmamak, sadece onu düşünmek, ne mutluluk, ne özgürlük, ne sonsuzluk!"
• (bkz: taksirli doğmaktan müebbet yaşam cezası)