cries on the wind
-
şu an için anathemanın en son albumu olarak gözüken best of tadındaki* resonance 2 dada yeralan ve vincent cavanagh ın vokal ve acıyla karışık inleme arasındaki çıkardığı seslerle koparan parça..
-
eternity albümünde bulunur.
-
ozellikle ikinci ile son bolum arasinda, bunyede manic depression'a yakin bir etki biraktigi kanitlanan anathema parcasi.
-
hele "from the flames, i walk away" derken vincent'in sesinin bir titreyi$i vardir ki, kani dondurur, ilerledikce dipsiz karaltilara gomuverir insani.
-
albümden ayrı dinlenince pek bişeye benzemeyen, albüm içinde pek dikkat çekmeyen ama farkettirmeden bir takım sözleri** kafamıza kazıyarak hoş bi geçiş sağlayan parça.
-
introdaki bass sayesinde başlar başlamaz koparan şarkı.
-
şarkının sonunda müzik bitip de son sözleri söylerken vincent sanki "and shes buying the stairway to heaven" diyecekmiş gibi geliyor.
-
ne hikmetse 2:30'dan sonraki kısmı hep orphaned land'i çağrıştırır.
-
gun ortasinda karanlik yaratir.
-
girisindeki bas gitar tonu ve melodisi ile daha baslangictan itibaren pek hayra alamet bir sarki olmadigini belli eden bir sarkidir.. muthistir..
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap