changing of the guards

• bob dylan in soz acisindan en iyi parcalarindan biri. ilk 1974 tarihli street legal albumunde yayinlanmi$...
  
  sixteen years,
  sixteen banners united over the field
  where the good shepherd grieves.
  desperate men, desperate women divided,
  spreading their wings 'neath the falling leaves.
  
  fortune calls.
  i stepped forth from the shadows, to the marketplace,
  merchants and thieves, hungry for power, my last deal gone down.
  she's smelling sweet like the meadows where she was born,
  on midsummer's eve, near the tower.
  
  the cold-blooded moon.
  the captain waits above the celebration
  sending his thoughts to a beloved maid
  whose ebony face is beyond communication.
  the captain is down but still believing that his love will be repaid.
  
  they shaved her head.
  she was torn between jupiter and apollo.
  a messenger arrived with a black nightingale.
  i seen her on the stairs and i couldn't help but follow,
  follow her down past the fountain where they lifted her veil.
  
  i stumbled to my feet.
  i rode past destruction in the ditches
  with the stitches still mending 'neath a heart-shaped tattoo.
  renegade priests and treacherous young witches
  were handing out the flowers that i'd given to you.
  
  the palace of mirrors
  where dog soldiers are reflected,
  the endless road and the wailing of chimes,
  the empty rooms where her memory is protected,
  where the angels' voices whisper to the souls of previous times.
  
  she wakes him up
  forty-eight hours later, the sun is breaking
  near broken chains, mountain laurel and rolling rocks.
  she's begging to know what measures he now will be taking.
  he's pulling her down and she's clutching on to his long golden locks.
  
  gentlemen, he said,
  i don't need your organization, i've shined your shoes,
  i've moved your mountains and marked your cards
  but eden is burning, either brace yourself for elimination
  or else your hearts must have the courage for the changing of the guards.
  
  peace will come
  with tranquility and splendor on the wheels of fire
  but will bring us no reward when her false idols fall
  and cruel death surrenders with its pale ghost retreating
  between the king and the queen of swords.
• fiii tarihinde exodus diye bi grubun sarkilarindan biriydi galiba.. (bkz: exodus)
• tr. nobet degisimi
• bob dylan in street legal albumunun genelinde oldugu gibi klasik tarzinin disinda temel rock icerikli sarkisi. geri vokal yapan kadinlarla birlikte bir bob dylan sarkisi gibi duyulmasa da, sozlerinden sarkiyi dinlerken bir anlam cikaramazaniz da, sadece ve sadece adindan dolayi bob dylan sarkisi oldugunu hissedebilirsiniz. sarkinin butunune yayilmis bir aykiri hava ve dinlenilesi melodisi ile cok etkileyici bir sarkidir. sozlerini takip ederek dinlediginizde ise dunya bitmis kardesim cikarimini yapabilirsiniz. icmek icin bahane olan sarkilardandir. bob dylan in cogu sarkisi gibi.
• twelve albumundeki her sarki gibi, patti smith'in bu sarki icin de yaptigi yorum lezizdir. guclu, hazir, olgun. kabullenmis. ama umutlu.
• street legal'dan bir sene sonra çıkacak slow train coming'le beraber başlayan dylan'ın born-again christian döneminin sinyalleri verilir bu şarkıda. senor'la beraber albümdeki en iyi şarkıdır nazarımda. patti smith'inkini dinlerken sade çubuk kraker yemiş gibi hisseder insan kendini. biraz tatsızdır patti smith yorumu.
• youtube'ta şarkıların altında bazen öyle yorumlar oluyor ki sanki kendi yazdığımmış gibi okuyorum, tüylerim diken diken oluyor. sahip olduğum duyguları, düşünceleri başkalarından duyduğuma seviniyorum.
  
  şunu yazmış adam:
  "i'm more of a bob fan than a patti fan, but i like this much better than bob's original. like almost everything else on street legal, i found it to be too slick and overproduced, especially the chick singers echoing every single line? he sang, which was so repetitive it was distracting. and then there was the sax solo, which also seemed to be incongruous with the content of the song. here, i think patti gives the song the more fitting, more organic, folk-rock feel that it deserves"
  
  tamam, ben bob dylan hayranı değilim. birkaç parçası dışında da uzaktan yakından alakam yok. ancak patti'nin versiyonu bob'unkinin kat be kat üzerinde. özellikle de şarkının sahip olduğu hissiyatı dinleyene yansıtması açısından. hele bob dylan'ın ağababası olduğu folk-rock'a çok daha yatkın ve de içinden.
• sözlerinin westeros'u anlattığını düşündüğüm şarkı
• patti smith versiyonu efsanenin de ötesindedir. patti'nin genel olarak farklı şarkı söyleyiş şekli bu şarkıya bambaşka bir hava katmış.
• (bkz: yakup'un merdiveni)
  
  (bkz: tarot)