bungun

• sıkkın.
• (bkz: evde yoklar)
• kumdan kalelerin ilk ve muhtemelen son kasedindeki "evde yoklar" şarkısında "...yüreğim bungun..." şeklinde geçen ve huzursuz bir durumu çağrıştıran ilginç bir kelime.
  (bkz: kumdan kaleler)
• "bunaltıcı" ve "sıkıntılı, üzgün" anlamlarına gelen sözcük.
  
  selim ileri'nin kitapları sayesinde öğrendiğim sözcüklerden biri.
  
  "yaz mevsimini andıran, bungun bir nisan günüydü."
• ksc.; bugün de havalar kapalı.
• bundaş da bunalmak da bun- kökünden
• ankaralı arkadaşımızı kullandığı için makaraya sardığımız, sonra sözlükte görünce g*t olduğumuz kelime. bungunlaştım yeminle.
• sıkıntılı.
  mesela haziran göğü böyle olur bazı günler, bulutlar bir acayip, sarı desen değil beyaz desen değil, yağsam mı yağmasam mı kararsızlığı, bir nem bir kaşıntı hani insanı çat diye çatlacak cinsten.
• kurduğumda herkesin hönk dediği sözcük. bulutlu, nemli, karanlık, iç karartıcı havayı özetler. haziran ayındaki böylesi bungun havalar yüzünden insan hayattan soğuyor. yaz gel artık.
• ' "şimdi senin aşkın büyür, uzak, bungun."
  ilk köğüğü, bir şiirin. ülke, başlıklı. bir sonnet. alexandrin (6-6). 73 sözcük. uyaklar : bungun-uzun/ben-sen (...) bir intihar şiirine giriş (...).' ilhan berk
  
  bungun. son kelimesi, bir köğüğün. 6 harf. sıkıntılı.