benim üniversitelerim

• (bkz: benim sinemalarım)
• film müziklerinin alınıp dinlenmesi gerekir.yetimhanede kalan bir çocuğun müzik dinleyerek ailesini bulma macerası.
  (bkz: koku)
• 1995 yılında yayınlanmış bir can dündar makalesi;
  
  http://www.candundar.com.tr/index.php?did=780
• (bkz: maksim gorki)
• insancıkların içinde yaşadığı üniversiteden ne çıkardığını tartmasına teşvik eden..
  öpülüp baş üstüne konacak türden kitap, içimizden. rusya'da yaşamış olmayı göz önünde bulundurursak, siyasi şartları, iklimin insan üzerindeki etkisi vs olunca çıkar elbet gorkiler dostoyevskiler.
• rus yazar, şair, düşünür maksim gorki'nin öz yaşamından kesitler sunan romanı. eser, yazarın 15-16 yaşlarındaki üniversite okumak amacıyla kazan'a doğru yola çıkışı ile başlıyor. gorki 1868 doğumlu olduğu için roman 1880'lerin ortasından sonuna kadar bir dönemi kapsıyor aslen.
  
  18. yüzyılın ilk yarısını ve daha eski zamanlara ait olan rus eserlerinden köylülerin nasıl bir açmaz nasıl bir yokluk içinde yaşadıklarını bütün gerçekliği ile görürsünüz. daha sonraları 1861 yılında köylüler çıkan yasa ile adeta kölelikten azad ediliyorlar. 1866 yılında yayınlanan dostoyevski'nin suç ve ceza adlı eserine bakılırsa o dönem rus milletinin sosyoekonomik yaşamına ait net bir fotoğraf görebilirsiniz. bolşevik devrimi ise 1917 yılında başladı, yani suç ve ceza'nın yayımlanmasından sonra arada 50 yıl var. gorki'nin romanı ise bu zaman diliminin tam ortasını kapsıyor. gorki'nin bu eseri devrimin ayak seslerinin artık nasıl yüksekten duyulduğunu net bir biçimde yansıtıyor. sürekli okuyan, araştıran, örgütlenen, daha iyi bir yaşam arzusu ile yanıp tutuşan ve büyük bir özlemle bekledikleri devrime kendilerini adayan öğrencileri, işçileri anlatma konusunda gayet başarılı oluyor yazar.
• (bkz: moi universitety)
  
  kanaatimce türkçedeki baskılar içinde en güzel kapağı 70'li yılların remzi kitabevi baskısındaki kapağıdır.
  
  gençlik, umut, gelecek ve cesaret çok iyi resmedilmiştir:
  
  görsel
• benim üniversitelerim, gorki'nin çocukluğum'la başlayıp ekmeğimi kazanırken'le devam eden ve rus dilinde yazılmış en güzel otobiyografilerden biri olarak kabul edilen üçlemesinin son kitabıdır.
  
  gorki'nin üniversiteleri, ona kendi hayatlarının acımasız gerçekliğini öğreten gerçek insanlardır… toplum dışına itilmiş yersiz yurtsuz aylaklar ve serserilerdir… açlığı, zulmü ve baskıyı; devlet ve kiliseyle ilişkilerini sorgulayan devrimcilerdir… kürek mahkûmları gibi sürekli çalışan, hayatlarını aklın rehberliğinde yaşamak isteyenlere düşman olan mujiklerdir…
  
  devrime yol açan fikirlerin filizlenmeye başladığı bir dönemde yazarın sosyal çevresini bu kesimlerden insanlar oluşturur. çocukluğundan itibaren yazgısı olan sefil ve hoyrat gerçekliği daha güzel, daha insani bir hayata dönüştürme çabasındaki gorki, rus toplumunun devrim öncesindeki umutlarının cisimleşmiş halidir adeta.
• --- spoiler ---
  "hayat, düşmanlık ve şiddet silsilesi halinde, gereksiz şeyleri elde tutmak için sürdürülen kirli bir mücadele olarak önümde uzanıyordu. şahsen benim sadece kitaplara ihtiyacım vardı, diğer şeylerin benim gözümde hiçbir önemi yoktu."
  --- spoiler ---
• bu kitabı bir soluktaaa uzun upuuzunnn florida-ohio yolunda okudum ey maksim. beni çoçukluğuma, annenneme ve özlediğim anneme götürdüm.buram buram hasretle..
  ve şu satırlar tarafımca koyu koyu çizildi:
  • minumun çalışma, maksimum haz..bütün ütopyalar, bütün gerçekleşmeyen şeyler gibi son derece çekiciydi !
  
  •insanlar unutma ve avunma arıyorlar, bilgi değil.
  
  • hayat, bu dünyada mutluluk uğruna verilen kesintisiz bir savaştan ibaretse, merhamet ve sevgi bu savaşta zafere ulaşmanın önünde birer engel değil miydi?