ben buradayım

• yıldız ecevit'in oğuz atay'ın romancılığı üzerine yazdığı iletişim yayınları'ndan çıkan inceleme yapıtı.
  korkuyu beklerken'in son hikayesi olan demiryolu hikayecileri'nin final cümlesine verilmiş bir cevaptır bu kitap aslında.
  (bkz: ben buradayim sevgili okuyucum sen neredesin acaba)
• beklenen kitap,okuyucuyla güzel bir kavuşma.
• sadece oguz atay'la ilgili degil, türk ve dünya edebiyatinin 20.yüzyildaki gelisimiyle de ilgili bir çok yararli bilginin bulundugu, okunmasi mutlaka gereken kitap.
• bir solukta okunan,oguz atay'ın yaşamı ve kitapları içinde bir yolculuk,keşke kitap bitmesede bu yolculuktan dönmesem dedirten.
• oguz atay'a bir kez daha hayran olmaya hatta tapmaya^* neden olan fazlasiyla basarili bir yildiz ecevit calismasi.
  oblomov'un muhtesem siiri (bkz: #362852) ile velouria'nin basarili tespiti (bkz: #1689569) kitapta yer bulur. yıldız ecevit'in her mecrada nasil titiz bir arastirma yaptigina tanik da oluruz bu guzel entrylerle...
  
  oguz atay'a bir kez daha saygi durusu ve nasil yazdigini, neler cektigini anlamak icin okunmasi sart kitap.
• bu öylesine başarılı bir kitaptır ki, tıpkı kafka'nın mektuplarını^*, ya da pavese'nin günlüğünü^* ya da tezer özlü'nün basmadıklarını^* okurken olduğu gibi bir suçluluğa kapılır insan. öylesine içerden, öylesine mahrem, o kadar inceliklidir. kitap bitince oğuz atay'dan bir özür dilemek ihtiyacı hissedebilir okuyan..
• (bkz: ordolmak)
• tutunamayan'ları okuyup da baş köşeye yerleştiren arada sırada göz atan herkesin mutlaka okuması gerek kitap. tutunamayanlar'ı en derinine kadar çözümlüyor.
• dün elime ulasan harika eser. oguz atay ile siki fiki olan insanlar icin adeta bir ödül. yazari, yazdigi yazara yakisacak nitelikte tespitlerinin yani sira akici olan dili ve keyfli anlatimi ile sizi alir götürür onun dunyasina. 200 sayfasina kadar duramadan okudugum bu eseri bitmemesi icin yavas yavas, tekrar ederek okuyorum. bu arada 165.sayfasinda oguz atayin sizofreni oldugunu iddia ederken kaynak olarak stavrogin'in entrysini gostermesi (bkz: oguz atay/@stavrogin) bir baska keyf, gurur kaynagi. pek cok seyi bu kitap ile yeniden farkediyor insan. bütün oguz atay okumalarini tekrar ettirecek dolulukta bir gerceklik sunuyor. burhan'i turhan tükel olarak, suleyman kargi'yi vus'at o bener olarak, sevgi'yi fikriye, bilge'yi sevin olarak ve bütün bu ayrintilarin esliginde bir daha selim isik'a göz atma keyfini veriyor. sürekli kapagi her acitginizda gördügünüz "sevin icin" cümlesi dahil her kelimeye arti anlam katiyor. üstelik bunu yaparken, sizin kurguladiginiz oguz atay'a hicbir sekilde zarar vermiyor. sozluk okuru oldugunu anladigimiz yildiz ecevit'e sonsuz tesekkür etme istegi ile yanip tutusuyorsunuz kitap boyunca.
  
  son olarak bir tanim gerekirse eger bu eser icin; oguz atay, kurmaca dünyasindaki kahramanlari gibi "yarim birakilmis" islerin öznesi olmustur. iste bu eser; onun bütün kulliyatinin tamamlayicisi konumundadir. anlasilmamis, eksik hicbir sey birakmayasiya kadar didik didik edilmis, etkisini tartismasiz ikiye katlamistir.
• "sonunda çocuk ölüyor işte."