• dream theater grubunun son albümü a view from the top of the world içindeki hayvani bir intro ile başlayıp piyano ile vokallere bağlayarak yumuşayan ve çok güzel gitar pasajları içeren bir parça. uzun yıllardır gelmeyen o harika yenilikçi sound bu şarkıyla gelmiş.

    şarkı, klavyeleri ile kevin moore hissi vermiş. bu noktayı çok sevdim. genel hava, awake ve images and words dönemi hissi veriyor.

    (bkz: sözlerini yazayım da tam olsun)

    finding your way
    on a frozen path where the air is thin
    the angel of balance
    keeps you alive

    a flower unfolds
    a heartbeat brings new meaning to the universe
    the angel of balance
    keeps you strong
    discovering what has been all along

    spinning through life
    lost in the spiral of time

    turning the stone
    circles of darkness and light
    remember hereafter

    you made it to the top
    just to find out
    you're only halfway there
    all along missing the point of the journey

    the will of the soul
    like a peak so high
    you look inside to rise
    searching out a dream
    climbing, reaching further
    and the voices of the angels bring you closer

    spinning through life
    lost in the spiral of time

    turning the stone
    circles of darkness and light
    remember hereafter

    spinning through life
    lost in the spiral of time

    turning the stone
    circles of darkness and light

    spinning through
    we balance the heart and the mind

    turning the stone
    embracing the truth that we find

    remember hereafter
    the end of a chapter
    awaken the master
    awaken the master
  • sevgili dustiyatrosu zaten yazmış, ama özellikle ana intro sonrası eski dream theater tadını veren harika şarkı.
    john petrucci'nin 8 telli aşkı girişte başlıyor, sonra devam ediyor. sololarda tabii ki ekstra fayda olmuş.
  • 4:20'de distortionlu gitarlar ve yaylılar fade out olurken yalnızca davul ve basın devam ettiği yer, lost not forgotten'da 4:44'teki yer ile çok benziyor; şarkıların mimarileri de kafa olarak benziyor diyebiliriz.

    aynısı under a glass moon'un 2. vere kısmında da var.

    1. verse sert gitar giderken 2. verse'te clean arpej ile gidip yumuşatma olayı. sert girip sonra yumuşatıyolar..
  • bu kıllı çocuk* tel sayısını arttırarak 7 yetmezmiş gibi 8 telli gitar yaptırmış kendine.

    şaka bir yana, normalde djent'e kaçan 8 telli gitarların çok karanlık ve belirsiz tonlarını sevmiyorum. 7 tel evet güzel bir aroma katıyor, ama 8 tel bir süre sonra gürültü gibi geliyor….du.

    awaken the master'ın riffi gerçekten güzel. yılan gibi kıvrılan bir riff yazmış yine manyak petrucci. mesele sadece şarkıdaki bu riff değil. şarkıda iniş ve çıkışlar var, soloların olduğu kısımlar melodi olarak çok zengin. hele hele, yıllarca alışkın olduğum petrucci tonundaki 7. telin si notasından daha pes bir nota duyunca, hadi lan o kadar kalın ses çıkar mı gitardan diyorsun. melodiler de gerçekten bangır bangır gelmiş solodan önceki bridge kısmında.

    rudess vici vaovv vici klavye tonunu az kullanmış bu sefer, awake - images and words kafasında bir kompozisyon yaratmış.

    mangini, robot davulcu.

    labrie, artık zorlamıyor kendini albümlerde. e haklı da, çıkamıyorsa gerek yok zorlamaya :d yeterli seviyede.

    myung, kendine özel partisyonu olmasa ve pasif gibi gözükse de, şarkıyı taşıyan iskelette büyük rolü var. dikkatli dinlenildiği takdirde anlaşılabilir.

    a view from the top of the world albümünde ilk sıralarda benim için bu şarkı.

    illa ki petrucci gelecek albümlerde de 8 telle şarkı yapacak. sevmiş çünkü öyle diyor. ah tosin abasi hep sen bulaştırdın bunu…
hesabın var mı? giriş yap