• kainatın en çok bilinmeyen içeren denklemidir. nasıl çalıştığı hala anlaşılamamıştır. ana yüreğindeki azim likite çevrilip aşısı yapılsa, üçüncü dünya ülkesi kavramı ortadan kalkar, ahmet dursun avrupa gol kralı olur, bilimsel platformda zıp zıp zıplardık...
  • herodot cevdet'in gecen haftaki anlatiminda gozleri yasartan hikayenin konusu.
    seytan cocugun ruhunu ele gecirir ve annesinin kalbini getirmesini ister. cocuk annesine bunu soylediginde "cal bicagi bagrima" der suphe etmeden anne. bir mendile sardigi kalbi gotururken cocuk duser ve annesinin kalbi bir kenara firlar. o anda dile gelir annenin kalbi, "oglu bir yerine zarar gelmedi ya" der. ana yuregidir, ana olmayanin kimyasini anlayamacagi bir seydir...
  • ankaralı bir grup gönüllü tarafından kimsesiz çocuklara yardım amacıyla kurulmuş dernek. www.anayuregi.org
  • annemle ilk msn denememiz
    kendisi gerçek hayattaki ismini kullanırken, ben de düşündeli adam² şeklinde bir isim kullanıyordum.
    ismimi gördü, ağlamaya başladı, nedenini sordum, cevap vermedi, hala da düşünürüm neden diye..
  • hayattaki en büyük mucize.

    zamandan, mekandan ve bildiğimiz diğer tüm fiziksel parametrelerden bağımsız bir "üst algı". ne zaman hasta olduğumuzu bilen, üzüntümüzü bizden önce, acımızı bizden daha fazla hisseden kutsal duyu.

    belki biz erkeklerin ne olduğunu asla bilememek gibi bir dezavantajı var, ama bu mucizeyi en fazla yaşayanlar da yine biz erkekler galiba.

    *
  • hammaddesi pamuktur.
  • dün akşam, kardeşimle sumo güreşi yapıyorduk. 160+ kilo olduğumu düşünenler için açıklayım, şu oturma gruplarının büyük yastıklarını kendimize siper ederek salon halısından birbirimizi ittirmece oyunu işte, ben buldum. neyse, oynarken boş bulunuyorum ve benim ayı kardeşimin var gücüyle de çarpması sonucu ölüyorum. bu entry'i de ahiretten giri... allah korudu sözlük. sen benim ayaklar yerden kesil, küt diye koltuğa yığıl! o hengamede kafamı bir yerlere çarpsa idim, fenaydı. kardeşim de çok korktu, anneme anlattı olayı: "göz göre göre gidiyordu ablam, valla kendimi hiç affetmezdim anne." dedi. annem de, sarsılmaz bir merhamet ve şefkatle "affetmeyip de ne yapacaksın yavrum? hayat devam ediyor bir şekilde..." dedi. sağol ya! görüldüğü gibi, annem beni iki dakikada gömdü, helvamı yedirdi, kalan sağları teselli ediyor. sanki hiç olmamışım gibi... en son "hiç mi yemeyeceksin sanki, hiç mi sevmeyeceksin, aşık da mı olmayacaksın?" diye oğlunun suçlu yüreğine su serpmeye devam ediyordu. işte o an bir şeyler dank etti kafama: ben ölürsem herkes uyur.
  • askerliği türkiye'nin en batısında, gelibolu'da ve seneler önce bitirmiş olmasına rağmen, şehit haberlerini duyduğu gibi hemen telefona sarılıp oğlunun sesini duymak isteyen yürektir ana yüreği.
  • (bkz: dana yüreği)
  • karikatüre konu olduğunda bile güldürmez.
    dokunaklıdır her koşulda...

    (http://i.imgur.com/ah2ez.jpg)
hesabın var mı? giriş yap