alman imparatorlugu ^*

• bize avusturya-macaristan imparatorluğu ve prusya diye öğretilen asıl imparatorluk alman imparatorlugudur.
  alman imparatorluğu ya da ikinci reich (almanca: deutsches kaiserreich), 18 ocak 1871'de prusya ve diğer küçük alman devletlerinin birleşmesiyle oluşan birleşik alman devletidir. ilk imparatoru ı. wilhelm'in taç giymesiyle imparatorluk resmen kuruldu. yeni imparatorluğu habsburg hanedanı yerine hohenzollern hanedanı yönetti, başkent berlin yapıldı. yeni imparatorluk, avusturya'yı toprakları dışında bıraktı. 1884'ten itibaren almanya, avrupa dışında sömürgeler kurmaya başladı
  
  yani alman imparatorlugu hem avusturya macaristan'ı hem de prusya devletini kapsayan büyük bir imparatorluktur.
  
  nedense bize tarih ogretirken boyle ögretmezler.
  
  demek ki neymiş bizim tarihi türk alman dostlugu diye ogrendigimiz sey de yalanmıs. osmanlıdan itibaren almanlarla hep bir çekişme vardır 19. yuzyıla kadar. sonraki almanya yakınlasmasından önce tarih boyunca derin çatışma ve savaşlar vardır. viyanayı kuşatmıssın ne dostlugu.
  
  osmanlının fransayla dostlugu vardır.
  
  ilber hoca da soyluyor: https://www.youtube.com/watch?v=ffejecowi0q
• 18 ocak 1871'de prusya ve diğer küçük alman devletlerinin birleşmesiyle oluşan birleşik alman devletidir. ilk imparatoru ı. wilhelm'in taç giymesiyle imparatorluk resmen kuruldu. yeni imparatorluğu habsburg hanedanı yerine hohenzollern hanedanı yönetti, başkent berlin yapıldı. yeni imparatorluk, avusturya'yı toprakları dışında bıraktı. 1884'ten itibaren almanya, avrupa dışında sömürgeler kurmaya başladı (alman sömürge imparatorluğu). hızlı büyüyen ekonomisiyle, dünyanın en büyük ekonomisine sahip oldu, ordusu ve donanmasıyla büyük britanya'ya kafa tutar hale geldi.
  
  birleşik almanya, şansölye otto von bismarck zamanında dış politikasını almanya'nın güvenli bir pozisyonda durması, güçlü ülkelerle dostluk kurulması, fransa ile dış politikada uzak durulmaması ve fransa ile savaştan kaçınılması üzerine kurmuştu. imparator ıı. wilhelm zamanında ise sömürge konusunda diğer avrupa ülkeleriyle çekişmeye girildi. bu, almanya'nın ittifaklarını yenileyememesine neden oldu. bu esnada fransa ise büyük britanya ve rusya imparatorluğu ile ittifak kurdu (rus-fransız ittifakı ve ingiltere-fransa dostluk antlaşması). almanya ise sadece avusturya-macaristan imparatorluğu ile ittifak kurabildi.
  
  almanya, sömürgecilik politikası gereği, afrika'nın diğer avrupa ülkeleri tarafından paylaşımına katılmak istedi. berlin konferansı ile avrupa'nın önemli güçleri afrika'yı paylaştılar. almanya'nın payına alman doğu afrikası, alman kuzey-batı afrikası, togoland ve kamerun düştü. afrika'yı paylaşma mücadelesi ı. dünya savaşı'nı tetikledi.
  
  avusturya arşidükü ferdinand'ın 28 haziran 1914'te suikasta uğraması ile ı. dünya savaşı patlak verdi. savaşta almanya'nın içinde olduğu ittifak devletleri savaşı kaybetti. kasım 1918'de, alman devrimi patlak verdi; ıı. wilhelm ve tüm prensler tahttaki haklarının tamamından vazgeçti. almanya'nın savaş hali haziran 1919'da imzalanan versailles antlaşması ile sona erdi. bu, ittifak devletleri'nin de mağlubiyeti anlamına geliyordu. imzalanan antlaşmanın almanya'yı aşağıladığı düşünülüyordu. bu durum daha sonra almanya'da nasyonal sosyalizmin güç kazanmasına sebep oldu.
  
  18 ocak 1871'de kurulan alman imparatorluğu kitlelerden gelen milliyetçi duyguların değil, askeri zaferleri izleyen geleneksel diplomatik girişimlerin ürünüydü. kuzey alman konfederasyonu'na üye devletlerin liderleriyle bavyera, baden, hessen ve württemberg'in hükümdarları arasında bir anlaşmaya varılmıştı. o tarihte alman topraklarının ve nüfusunun yaklaşık beşte üçünü kapsayan prusya, imparatorluğun ı. dünya savaşı'nın ardından çöküşüne değin birliğin egemen gücü olarak kaldı. reichsland statüsünü alan alsace-lorraine (elsass-lothringen) 25 alman devletinin ortak mülküydü.
  
  imparatorluk oluştuğunda 540.857 km²'lik bir alanı kaplayan almanya'nın nüfusu 1871-1914 arasında 41 milyondan 67 milyona çıktı.
  
  nüfusun %63'ü protestan, %36'sı katolik, %1'i yahudiydi. polonyalı, danimarkalı ve fransızlardan oluşan küçük azınlık gruplarının dışında nüfus tümüyle cermen kökenliydi. kırsal nüfus %67 kadardı; gerisi kasaba ve kentlerde yaşıyordu. 1820'lerde ve 1830'larda çıkarılan zorunlu eğitim yasaları nedeniyle nüfusun neredeyse tümü okuryazardı.
  
  alman imparatorluğu anayasası, kuzey alman konfederasyonu'ndan devralınmıştı. bismarck'ın 1867'de hazırladığı bu anayasa almanya'nın kırsal ağırlıklı yapısını ve junker kökenli bismarck'ın otoriter eğilimlerini yansıtıyordu. alman imparatorluğu federal bir imparatorluktu, yani 25 devlet, kendi hanedanlarını ve meclislerini koruyorlardı. ama askeri örgütlenme, posta örgütü ve para tüm devletlerde ortaktı.
  
  biri halkı, öbür 25 eyaleti temsil eden iki meclis vardı. erkek yurttaşların tek dereceli gizli oyuyla seçilen imparatorluk meclisi (reichstag) 397 üyeliydi. parlamentonun eyalet temsilcilerinden oluşan üst kanadı ise bundesrat (federal konsey) adını taşıyor ve bu mecliste de prusya ağır basıyordu. 1871 martında seçilen ilk reichstag, daha 16 nisanda, imparatorluğun ilk anayasasını kabul etti.
  
  1867 ve 1871'de belirlenen seçim bölgeleri hiçbir zaman nüfustaki değişiklikleri yansıtacak biçimde değiştirilmedi. dolayısıyla da kentleşme ilerledikçe kırsal kesimin meclisteki ağırlığı ülkedeki oranının çok üstüne çıktı. kuramsal olarak alt meclis her yasayı geri çevirilebilirdi; ama gerçekte yetkileri sınırlanmıştı. ayrıca bakanlar da meclis değil, imparator tarafından seçiliyor ve ona karşı sorumlu tutuluyorlardı. imparatorluk bütün varlık süresince imparatorluğun siyasal sistemi ile prusya'nın siyasal sistemi arasındaki uyuşmazlığın etkisinde kaldı. prusya'da alt meclis üç sınıflı bir seçim sistemiyle belirleniyor, erkek nüfusun yüzde 15'ini oluşturan mülk sahipleri temsilcilerin yaklaşık yüzde 85'ini seçiyordu. dolayısıyla tutucular prusya'da her zaman çoğunluğu sağlayabiliyor, oysa imparatorluk sistemi merkez ve sol partilere büyüyen çoğunluk olanağı veriyordu. imparator aynı zamanda prusya kralıydı. iki kısa dönem dışında prusya başbakanı da hep imparatorluk şansölyesi oldu. bu durumda yürütme, iki ayrı mecliste çoğunluk sağlama gibi bir sorunla karşı karşıyaydı. genellikle bürokrasi ya da asker kökenli olan bakanların da çoğu kez parlamento ve dış politika deneyimleri yoktur.
  
  bismarck kırsal nüfusun liberal eğilimli ilerici partiye değil, muhafazakar partilere oy vereceğini düşünerek erkekler için genel oy hakkını kabul etmiş, kurulacak yeni partileri hesaba katmamıştı. ama 1870'lerin başında prusya'da seçimlere katılmaya başlayan, katolik inanç temelinde örgütlenmiş merkez partisi ve alman sosyal demokrat partisi (spd) önemli oranda oy aldı. 1871'de bismarck liberaller'le birleşerek merkez partisi'ni yok etmeye yönelik kulturkampf'ı (kültür savaşı) başlattı. katolik kilisesi'ni hedef alan bir dizi yasa çıkarıldı; medeni nikah kabul edildi; papazların yer değiştirmesi yasaklandı; tarikatlar dağıtıldı. ama kulturkampf amacına ulaşamadı. tersine katolik azınlığın bir siyasal partiye gereksinimleri olduğunu anlamalarına yaradı.
  
  1870'lerin sonunda kulturkampf'tan vazgeçen bismarck bu kez muhafazakar partiler ve ulusal liberaller'in birçok üyesiyle birleşerek spd'ye karşı bir kampanya başlattı. hızla sanayileşen almanya'da tehlikeli olabilecek bu partinin anayasa gereği seçimlere katılmasını önleyemediyse de, 1878-90 arasında yasadışı ilan edilmesine yol açan meclis çoğunluğunu sağladı; liberallerin de desteğini alarak, sol partilerin siyasi faaliyetlerini yasaklayan antisosyalist yasalar çıkarılmasını sağlamış ve sol siyaseti baskılayarak toplumdan tecrit etmeye çalıştı. pek çok sosyalist isviçre'ye kaçtı. 1880'lerde bismarck işçileri sosyalizmden caydırmak ve giderek kitleselleşen sosyal demokrat hareketin argümanlarını ortadan kaldırmak için bazı sosyal güvenlik uygulamaları başlattı; ülke çapında sağlık hizmetleri sistemi kurdu. böylece 19. yüzyılda alman imparatorluğu'nun endüstrileşmesine paralel olarak büyüyen ve toplumda önemli bir yer tutan alman roletaryasının beklentilerinin bir kısmı avrupa'da bugünkü sosyal devlet kavramının temelini atan kamusal bir sosyal güvenlik sistemiyle karşılanmıştı.
  
  ama katolikler karşısında olduğu gibi, sosyalistler karşısında da başarısızlığa uğradı. 1890 seçimlerinde bismarck'ın deyimiyle "imparatorluk düşmanı" bu iki parti çok büyük kazançlar sağladı.
  
  bunlara rağmen, devlet işlerini, özellikle de diplomasiyi elinde tutan şansölye bismarck'ın, markı bir imparatorluk bankasına bastırması (1875), bir hukuk ve ceza muhakemeleri usulü yasasını yürürlüğe koyması (1872-1876), yedi yıllık askerlik sistemini getirmesi (1874), ulusal azınlıkların germenleştirilmesine çalışması ülkesinin birliğini güçlendirdi.
  
  imparatorluk 20 yıllık hızlı ekonomik büyüme döneminin sonuna doğru kurulmuş, alman devletleri çelik üretiminde ve demiryolu yapımında fransa'yı geride bırakmıştı. 1867'de kuzey alman konfederasyonu'nun kurulması ekonomik büyümenin önündeki engelleri yok etti. tefecilik yasaları ve iç göç sınırlamaları kaldırıldı. bismarck ve müttefiki ulusal liberaller'in girişimiyle altına dayalı tek bir para kabul edildi. imparatorluk bankası kuruldu. çok ortaklıklı şirketlerin oluşmasını önleyen katı kuralları bir yana bırakıldı. sonuçta 1870-73 arasında toplam 1,4 milyar taler sermayeyle 857 yeni şirket kuruldu, bu sayılar önceki 20 yılın toplamının üzerindeydi. 1865-75 arasında demiryolu ağı iki katına çıktı. on binlerce alman ilk kez hisse senedi almaya başladı.
  
  bu çılgınca büyüme 1873'te bütün dünyayı saran ekonomik bunalımla sona erdi. tarım ve sanayi fiyatları düştü; net millî hasılanın düşüşü altı yıl durdurulamadı. yeni kurulan çok ortaklı şirketlerin yaklaşık yüzde 20'si iflas etti. borç içindeki junker'lar alman pazarına dolan amerikalı ve rus tahıl fazlasının rekabetiyle karşılaştı. kırsal prusya nüfus kaybetti.; 1870'lerde 600 bini bulan kuzey ve güney amerika'ya göç edenlerin sayısı 1880'lerde bunun iki katını aştı. gene de 1870-90 arası sürekli bir bunalım dönemi olmadı. 1880'lerde tarımda değilse bile, sanayide önemli canlanmalar görüldü ve britanya bu yeni rakibinin gücünü tanımaya başladı.
  
  bunalım koşulları alman liderleri 20 yıllık serbest ticaret uygulamasından denetimli ekonomiye dönmeye yöneltti. yeni döneme damgasını vuran yoğunlaşma oldu. almanya büyük sanayi, büyük tarım, büyük bankacılık ve büyük yönetim ülkesi haline geldi. devlet korumasındaki kartel anlaşmalarıyla pazar bölüşüldü; mamul mallarda standartlaşmaya gidildi; sabit fiyat uygulamasına geçildi. kartelleşme çelik, kömür, cam, çimento, potas ve kimya sanayilerinde hızla yayıldı. 1882-95 arasında toplam işyeri sayısı yüzde 4,6, ama 50'den fazla işçi çalıştıran işyeri sayısı yüzde 90 arttı. 1878-79'da muhafazakar partilerle birleşip ulusal liberaller'e sırt çeviren bismarck ayrıca sanayi ve tarımın gümrük duvarlarıyla korunmasını öngören bir ekonomi politikasını benimsedi. tarım ürünlerinde gümrük iki kez yükseltildi ve toprak sahibi junker'lere sübvansiyon sağlandı. böylece toprak sahipleri, büyük sanayi, ordu ve sivil bürokrasinin üst kademeleri arasında sosyal demokrasiyi ve siyasal özgürleşmeyi önlemeye, ayrıca piyasadaki dalgalanmalardan korunmaya yönelik bir ittifak oluştu.
• 1871’de kurulan ve 1945’te yıkılan imparatorluk.her ne kadar 1918’de cumhuriyet ilan edilmiş olsa da devletin resmi adı alman imparatorluğu olarak kalmıştır.
• posta pulları;
  
  "tek devlet - tek millet - tek tanrı".
  
  "bir ol / birleş".
  
  olan imparatorluk. gözünüz bir yerlerden ısırıyor değil mi?
• 1871 de kurulan bu imparatorluğun 1. dünya savaşı nedeniyle ödül verilmeye ara başlandığı 1915 yılına kadar nobel fizik, kimya ve tıp alanında kazandığı ödül sayısı abd, fransa ve birleşik krallığın toplamından daha fazlaymış.ilk nobel ödülü de 1901 yılında verilmiş.