• nazan oncelin demirden leblebi adli albumunden bir parca. klibinde tanidigim birine cok benzediginden mi bilmem beni ziyadesi ile uzen parca. sozleri ise asagidaki gibidir.

    aşıklar parkına gittim
    seni aradı gözlerim
    yağmurlarda yürüdüm
    islandı yine gözlerim
    bekledim çay bahçesinde
    bekledim öylesine
    gene akşamlar oldu
    gene boynum büküldü
    hiç farkın yok ötekilerden
    sen bir mikropsun sen
    dert küpü oldum bene
    of dedim of of dedim
    bak saatine kaç dedim
    cık dedim gelmez dedim
    hadi kızım kalk git evine
    unut dedim (zıbar dedim)
    adını yazdım masaya
    çiçeklerle konuştum
    çay içtim ikimiz için
    yokluğunla boğuştum
    bekledim çay bahçesinde
    bekledim öylesine
    çok kırıldım sevgilim
    ben olsaydım gitmezdim
    hic farkin yok otekilerden
    sen bir mikropsun sen.
  • koşuyolunda mahallelerin arasında bulunan, eski koşuyolu sakinlerinin bildiği minicik ufakcık park. yerini çok rahat tarif edebileceğim halde koşuyolu'lu olmayanlar bilmesin diye kıllığına yazmadığım yer. (bkz: böylede göt bir insanım)
  • tek başıma oturup 'ekildim mi acaba,yok yok gelir şimdi' diye düşünürken aklıma gelen şarkı.
    hadi kızım kalk git evine
    zıbar dedim..
  • aslen nazan öncel in 1980 yılında çıkardığı kırkbeşlikte bulunan ben yalnız seni sevdim şarkısının sözleri değiştirilmiş halidir.
  • kırık şarkı ama buruk şarkı aynı zamanda. o sevgili nazan'ı dondurmuş, bekletmiş, kopek etmiş ama hala "çok kırıldım sevgilim, ben olsaydım gitmezdim" diyor. "sevgilim" diyebiliyor. hal boyleyken bu sarkı da naifligiyle, gonullerimize 1 numaradan giriyor*. surası da sahsi bolumu olsun bu entry'nin: *
  • hayatı beklemekle geçmiş kişilerin duygularını yansıtan içten şarkı.
  • eski sevgili başka kollarda amerika ya gitme hayalleri kurarken senin bir ofis hour arasında şişli sokaklarında söylediğin şarkı.
  • koşuyolu'nda, çocukken her gidişimde el ele diz dize oturan abi ve ablaları görmeyi umduğum ama çoğunlukla pek kimseye rastlamadığım park. her umutsuz denememde birkaç dakikalık hayal kırıklığından sonra parktaki kaydırağa, salıncaklara kendimi verir, aşkı meşki unuturdum.

    hiç görmedim değil tabi, bazen aşık abiler ablalar olurdu parkta, biz de çocuk çocuk oynardık on metre ötelerinde.

    nazan öncel'den her dinleyişimde aklıma bu park gelir.
hesabın var mı? giriş yap