• zorla bıraktırılması olarak değiştirilmesi gereken başlık.
  • (bkz: tarımsal üretimde avrupa'da 1. dünyada yedinciyiz)
  • (bkz: modifiyeli şahin'lerin çoğalması)
  • çiftçinin herşeyi traktör. her işte, her şekilde kullanır. tohum atar, biçer, balya toplar, mahsülü taşır, ilaçlama yapar, toprak kazır vs vs. bu alet mazotla işler malumunuz. günde 100 lt. mazot yer ekim biçim çalışma zamanı. mazotta öyle 1 tl vs değil çiftçiye..

    aynı anda hayvancılık da varsa, yem şu anda aşırı pahalı.. saman desen eğer yoksa ithal.. e bu hayvanlar da can veterineri, ilacı vs bir sürü gider. sütün 80 krş dan alınması vs.

    deli gibi emek verip uğraştığın, 45 derece sıcakta sulamasından ilaçlamasına bakımını yaptığın ürünü de tüccar ölü fiyattan almaya kalkar..

    iç anadolu artık tahıl ambarı değil malesef. bu tarım politikaları, peşkeş le yakında tamamen biter.. bunlar iyi günler..
  • çiftçilik bizde dededen gelmeydi o yüzden iki kuşak arası gözlemlerimi söyleyeceğim.öncelikle bir ürünü yetiştirdiğin zaman yaptığın masrafların sana geri döneceği, kar elde edileceği gibi bir garanti yok. yaptığın tohum, su, ilaç, mazot masrafları ve toprağın yoksa verdiğin icar parası senin kazanacağın paranın yanında devede kulak diye anlatılamayacak kadar büyük bir para. miras yoluyla toprakların paylaşılması sonucu çiftçinin elinde büyük tarlaların olmaması da ayrıca bir etken.bir günde iki tarlaya gideyim dese biri anyada diğeri konya'da olduğu için zaman sıkıntısı ve mazot gibi masraflar artıyor.havadaki değişiklikler, mevsimlerin normal davranmaması ürünlere zarar verdiği için hem maddi hem manevi yönden büyük bir kayıp oluşuyor.bu gibi etkenler sonucu anne babalar çocuklarının böyle belirsizlik ve olumsuzluklarla dolu bir mesleğe yönelmelerini istemiyorlar, ve çocuklarını köyden uzak yerlerde işe göndermeye çalışıyorlar.ha bu nasıl çözülür ya da artık çözülebilir mi bilmiyorum ama kesinlikle toprak ve ekimle ilgili bilinçlendirmeler yapılmalı.yoksa çiftçilik yakın gelecekte azalarak bitecek durumda. yaşadığım yerden yaptığım gözlemlerle konuşuyorum, 20 ile 35 yaş arası çiftçilikle uğraşan insan sayısı 20yi geçmez. yaşadığım yerde balıkesir'in en verimli ovalarından biridir.
  • olmayan tarım politikalarının sonucudur. üreten çiftçiyi, köylüyü teşvik etmek gerekir. çünkü insanları üretime küstürdüler, insanlar harcadığı emeğin karşılığını alamayınca çiftçiliği bırakıp başka mesleklere yönelmeye başladı.

    birçok köylü çilek, zeytin, turunçgil ve sebze üretiminini bırakıp köyünden 1-1.5 saat uzaklıktaki fabrikaya yada inşaata çalışmaya gidiyor. oradan gelecek para garanti, tarlasına ekeceği ürünü satma garantisi yok olduğundan fabrika ona daha cazip geliyor.

    bir başka sebepte çiftçi ailelerin çocukları anne-babasının yaptığı işi yapmak istemiyor. lise bitinceye kadar yardım ediyor fakat üniversiteye buralardan kurtulayım diyerek ilk gelen bölümü yazıp gidiyor haliyle çiftçi nüfusta bir azalma yaşanıyor.

    bu durumun sorumluları arasında biz de varız; meyve-sebzeyi haftada 2 gün açılan pazardan doğal haliyle değilde çok süper marketlerden nasıl yetiştirildiği belli olmadığı halde alıyorsak bizimde suçumuz var demektir.
  • normaldir. en büyük nedeni çiftçinin açgözlülüğüdür. tarım kökenli bir ailenin çocuğu ve hala büyüdüğü yeri ziyaret eden biri olarak diyebilirim ki çiftçinin kendine yaptığını devlet istese yapamaz. çiftçi açgözlüdür, eğitimsizdir ve en kötüsü eğitim almak istemez. çok kişi kooperatifleşme demiş, doğru ama maalesef kota getirin mecburi üretim yaptırın, esrar eker gibi gibi uzak yerlerde başka ürün ekerler 'para eder' diye. özetle nedeni; çiftçinin açgözlülüğü, devlet politikası ve yeni nesilin bu işi yapmak istememesidir.
  • 10 yılda 600 bin çiftin üretimi bırakması olarak okudum ve millet sevişmeyi bıraktığını düşündüm.
    y(bkz: yaran yanlış okumalar)
  • bizzat amcamdan örnek vererek doğrulanabilir haber.

    bu adam her sene yaklaşık 50 dönüm mısır, 100 dönüm bugday, yaklaşık 50 dönüm de pancar ekerdi. sayıları yuvarlak verdim.

    son iki üç yıldır sadece mısır ekti, gerisini bıraktı. sadece hayvan için otunu biçti.

    bu sene mısırı bile ekmedi. tamamını ota bıraktı.

    köyden ilçeye yerleşti. tüm birikimiyle(!) ufak bir milyoncu tarzı bişey açtı.

    ve aynı köy her sene boşalmaya devam ediyor. çünkü insanlar artık tarım yapmak istemiyor. sebeb çok açık kar yok.
  • anasını da alanın gitmesinden sonra oluşan durumdur. ne bekliyoruz anlamıyorum her akşam haberlerde yok biber şu kadar domates bu kadar diye haber yapılıyor, yiyebildiğinize şükredin derim.
hesabın var mı? giriş yap