şükretmek

• sukurler olsun, seklinde tanriya yakari$..
• bazı durumlar ve gerçekler karşısında akla gelen, sahip oldugu pozisyon, mevki, saglık, vucut bütünlügü gibi olgular karşısında aciz olmadıgını bilen harkesin kendini yapmak zorunda hissettiği eylem.
  
  (bkz: $ukurler olsun)
• su icmek gibidir. oktay rifat'in son söz siirinde de hos bir sekilde ifade olunur.
• tatminsizlige, hırsa, acgozluluge, mutsuzluga bireribr bir ilactır. yeni nesilde hic bulunmayan bir özellik olup çıkmaktadır.
  (bkz: y kusagi)
• elinizdekiyle mutlu oldugunuzu anlatma, aziyla yetinme ve minnet duygusunu belirtmek icin kullanilan bir terimdir.
  kisinin kendini kandirmasi icin uyguladigi en rahat yalandir .
  
  herseye sukretmek zamanla bunyede herseye kanaat getirmeyle sonuclanir. bir nevi polyannacilik dir. icinizdeki daha fazlasini yapma ve basari gibi istekleri oldurmekte birebirdir.
  basiniza gelen kotu olaylari kamufle etmek icin secilmis guzel bir kilifdir.buna da sukur denilerek mutlu olunulmaya calisilinir.
  
  etrafinizdaki insanlarin yasayislariyla kiyaslanip , sukretmesini bilmiyorsun gibi terimlerle caninizi sikilmasina sebep olan kisilerin olmasi muhtemeldir.
  
  yasanilan onca kotu seye alisilmis olunuldugundan midir bilinmez , sukredilmemesi gereken her turlu durumda soylenen bir terim halini almistir.
• (bkz: yetinmeyi bilir misin)
• bir genç rahatsızlık duyduğu birşeylerden şikayetçi olmaya görsün birşeylerin olduğundan daha iyisini istemeye görsün hemen aile büyüklerinin sarıldığı bir kalkandır, sanki istese şikayetçi olsa kötü birşey olacak. hemen derler ki şükret haline bunu bulamayanlar da var.
  
  şükretmek sahip olduğunun kıymetini bilmek ve daha iyisini istemek içindir. daha kötü durumda olanları düşünerek, onun sahip olduğu ve yetinemediği şeylere sahip olmayan başkalarının varlığını düşünerek bundan kendine bi mutluluk payı çıkarmak değildir, bu çok küçültücü bi duygudur ama ne yazık ki toplumumuzda şükretmek budur. ileriyi değil geriyi gören, acımaya meraklı ama yardım etmek söz konusu olduğunda çarçabuk kıçını dönen, yerinde saymaya pek hevesli ama aynı zamanda kendinden çok fazla şeye sahip kişileri de kıskanmaktan geri kalmayan kişilerin bellediği ilahi felsefesidir bu.
  
  belki konuyu çok fazla çarptırdım ama bazen öyle bir şükret derler ki sanki nankörlük ettiniz, yediğinizi içtiğinizi inkar ettiniz, sadece bişey istediğiniz olur veya olmaz ama ne yazık ki istemenin ve şükretmenin arasındaki ilişkiyi kavrayamamış, şükretmekten beyni sulanmış ve şükretmekten soğutan insanlar vardır. böylede rahatsız edici bir yanı vardır şükretmenin. şükretmek bireyseldir başkalarında olup olmayanla ilgilenildiği vakit onun adı şükretmek adı altında başka bir şeydir
• hiçbir nedeni olmadığı halde, şükretmesini gerektirecek hiçbir şeyi olmadığı halde, nefes için teşekkürlerini iletmek. nedenini bilmemek.
• sükredebildiginize bile sükretmektir (abartmiyorum, cünkü bunu yapamayanlar da var; yazik).
  olanlarla yetinip, basarisizliga filan da yol acmaz; sadece bir yerlere varmaya calisirken mutlu bir sekilde varirsiniz, hirsiniz sizi o yol üstünde yiyip bitirmez. tevazu ile de alakasi yoktur. kiskancsizliktir daha cok.
  
  huzurdur. mutluluktur. rahatliktir. seviyorum, evet.
• misafirliğe gelen teyzelerin bir suskunluk anında derin bir nefes alıp "allah çok şükür yarabbi." demesi, biraz bekledikten sonra huşu içerisinde muhabbete geri dönmesidir.