ırgat'ın türküsü

• cahit ırgat'ın bir şiiri:
  
  ben ben değilim artık ben
  inan bu son gülüşüm
  toprağa gömülüşüm
  sana çiçek vermemden.
  
  el tarlasında kırıldı beden
  mezar bu fabrika, bu urba kefen
  ben ben değilim artık ben
  soyulmuşum.
  
  boşa işlemiş zaman
  bankalar kurulmuş sırtımdan
  dir dünyayı tırman tırman
  koşulmuşum.
  
  boşa dönmüş değirmen
  ben ben değilim artık ben
  dünya kara kapkara
  yanmış yenmiş etimden.
  
  kutsal yürek tutuşmuşum
  gün kıpkızıl bir yara
  ben ben değilim artık ben
  umut gülüyor çocuklara.
  
  içten içe yanan yarın
  çığlık çığlığa yaralıların.
• bu şehrin mahzenleri
  irin kokar, kan kokar.
  şehrin mahzenlerinde,
  cinayet var, ölüm var.
  
  anne girmem bu oyuncak dükkanına
  orda toplar, tayyareler, tanklar var.
  
  seviyorum soğut dalı atımı
  tekme atmaz, ısırmaz.
  ben yaşamak istiyorum,
  bir ağac gibi,
  serile serpile, boylu boyumca.
  karınca kararınca değil ama.
  
  anne girmem bu oyuncak dükkanına
  orda toplar, tayyareler, tanklar var.
  
  (bkz: cahit ırgat)
  (bkz: bu şehrin çocuklarına ithaf)
• (bkz: leylim ley)