• bir cahit sıtkı taranci şiiiri

    çocukluğum

    affan dede'ye para saydım
    sattı bana çocukluğumu
    artık ne adım var ne yaşım
    bimiyorum kim olduğumu
    hiçbir şey sorulmasın benden
    haberim yok olan bitenden

    bu bahar havası bu bahçe
    havuzda su şırılşırıldır
    uçurtmam bulutlardan yüce
    zıpzıplarım pırıl pırıldır
    ne güzel dönüyor çemberim
    hiç bitmese horoz şekerim
  • bir ziya osman saba siiri

    çocuklugum, çocuklugum...
    uzakta kalan bahçeler
    o sabahlar, o geceler,
    gelmez günler çocuklugum.

    çocuklugum, çocuklugum...
    gözümde tüten memleket.
    artik bana sonsuz hasret,
    sonsuz keder çocuklugum.

    çocuklugum, çocuklugum...
    habersiz ölen kardesim,
    mezari bilinmez esim,
    her bir seyim çocuklugum.

    çocuklugum, çocuklugum...
    bir çekmede unutulmus,
    senelerle rengi solmus,
    bir tek resim çocuklugum...
  • tanju okanin ruh kattigi bir parcadir. "cocuklugum"a yaptigi vurgu dinleyende tokat etkisi yaratir, "bir ruzgar esti" dediginde ise esen sey ruzgar falan degil, dupeduz firtinadir. alkolluyken dinlendigi takdirde yasak masak sallamayip anira anira aglamaya vesile olacak guzel bir parcadir.
  • 1936 yılında yazılmış ziya osman saba şiiri...

    çocukluğum, çocukluğum...
    uzakta kalan bahçeler.
    o sabahlar, o geceler,
    gelmez günler çocukluğum.

    çocukluğum, çocukluğum...
    gözümde tüten memleket.
    artık bana sonsuz hasret,
    sonsuz keder çocukluğum.

    çocukluğum, çocukluğum...
    habersiz ölen kardeşim,
    mezarı bilinmez eşim.
    her bir şeyim çocukluğum.

    çocukluğum, çocukluğum...
    bir çekmecede unutulmuş,
    senelerce rengi solmuş,
    bir tek resim çocukluğum...
  • (bkz: detstvo)
  • ne kadar da büyüsem
    küçülüyorum işte bir çocukluğa:
    eteklerimden çekiştiren...
    ben yine o çocuğum işte

    kucağınızdan indirmediğiniz
    yanakları gamze gamze / bu
    dudak izleri!

    öyle için için değil
    dışın dışın...
    bir aşk çocukluğum!
    dürümlüyorum arasına yufkamın.
  • bir ceyhun yılmaz şiiri

    ve en çok seni özledim ben.
    karşı komşunun sokağa çıkacağı zamanı beklemeni.
    her teyzeyi annen gibi sevmeni.
    sanki ayıpmış gibi kimselere söylememeni.
    ve o bisikleti ilk gördüğünde koşuşunu.
    yağmurlu bir günde annenin elinden yediğin ekmeği.
    islanan sokaklara bakıp duygulanmanı.
    yaz akşamlarında oturduğun kaldırımı.seni bir kez daha görmek isterdim...
    hiç konuşmadan..
    kısa pantolonlu siyah beyaz halini..
    bir lokma boyunu..
    diz çöküp yere sımsıkı...ama çok sıkı
    sarılmak sana..
    gözyaşlarımı omuzlarına bırakıp gitmek istiyorum şimdi
    sana kim olduğumu söylemeden...arkama bakmadan
    ağladığımı sana göstermeden
    seni çok özledim
    ama çok özledim
    çocukluğum! !
  • / çocukluğum ne zaman gelse
    yardıma derhal.
    zavallı ruh-ı garibim, olur
    gark-i melal,
    kalan sahaif-i gam,hürei
    hayatımda,
    birer birer açılr, piş-i
    hatıratımda. /

    (bkz: neyzen tevfik)
  • çocukluğum; müebbet hapis yemişdir büyüyen bedenimim içinde. bazı bazı aynalardan bakar bana. öyle işte.
  • göksel baktagir'in 1999 tarihli "doğu rüzgarı-1" albümünde yer alan bestesi. sıklıkla televizyonlarda filan fon müziği olarak duyduğumuz bestelerinden.
hesabın var mı? giriş yap