ç

• özdemir asaf'ın bir şiiri. (çanakkale'nin ç'si)
  
  ç
  ben uyurken
  duvarıma tırmandın
  güllerimi yoldun.
  
  ve bütün şikâyetin
  sen uyurken
  bahçene girenlerden.
• alfabede c'den sonra gelen harf... (bkz: basliklarda turkce karakter sorunsali)
• onlar abc'yi öğrettiler
  che'yi biz öğrendik.
  
  --- sunay akın ---
• "ç". türk alfabesinde başlara yakın bir harf.
  
  (bkz: yaran ssg tanımları)
  (bkz: e/@ssg)
  
  son zamanlarda daha sık fark ettim ki c harfi yerine kullanılan bir harf, kulak ve göz tırmalamakta oysa ki. en sık yanlışlık "ceket" yerine "çeket" yazmak şeklinde oluyor sanırım. "çoçuk" da sık kullanılan yanlış versiyonlarından. birbirlerine çok da yakın olmayan bu seslerin yanlış kullanımı nereden kaynaklanıyor bulamadım. bulunduğu anda bu entry editlenecektir.
• ç. c kelimeler dahilinde ne kadar kısırsa ç bir o kadar aktiftir. çok ayrı karakterli çift yumurta ikizleri gibidirler. bir tarihte ç hakkında bir espri duymuş ve çok gülmüştüm;
  "c, sünnet olmuş ç'dir"
  
  ps: bu espriye gülen ve benim de gülebileceğime ihtimal veren umarım yoktur.
• ahmet necdet şiiridir:
  
  ç
  
  çok değil iki elim şimdi olsa da kanda
  kapını çalacağım kırılgan bir zamanda
  
  konargöçer bir aşkı sürgit çoğaltmak için
  hiçe hiçliğe karşı çıkarak o tufanda
  
  sözlere ve sözcüklere ayıracağım seni
  şiir şiir tütmen için pirinç bir buhurdanda
  
  lodos uçursun diye saçının perçemini
  açelyada / taflanda / şimşirde / erguvanda
  
  geceye vursun artık hercai gözlerinin
  çınlayan aydınlığı bu kirsiz haziranda
  
  yüzün bir sarnıç suyu / bir çıkrık / bir çıngırak
  bir çarşı serinliği şakıyan şadırvanda
  
  ağzın bir çayın ağzı / boynun çekingen bir gül
  göğsün bir çin ipeği ve tarçın hindistan'da
  
  seni sevdim / sen oldum / yalnız ben kaldım sana
  seninim: camdan çiçek açan bir camekanda
  ...
• "tş" ifadesini okuyarak çıkarılabilen ses. bu harf, aynı mantıkla almanca'da "tsch" diye yazılır.
• c den sonra gelen, alfabenin 4. harfi olan 'ç' için, 'ch' diye bir kısaltması olmayan harftir. son zamanlarda pörtlemesiyle birlikte birden 'türkçe' damarımı da pörtletmiştir. 'ş' ye 'sh' takmak, 'ç' ye 'ch' diye kısaltmalar eklemek hangi akla hizmettir bilemedim. kullanıyosan da içinden söyle geç(gech). nedir yani..
• ç.
  
  osmanlıca'da, arap alfabesinin cim'i içine iki nokta ilavesiyle sembolize edilendir.
• iltica etmeme sebebiyet verecek bir harftir. allahim cildiracagim!! yani nasil anlatabilirim bilmiyorum ama deneyecegim: son zamanlarda bir furya basladi. "ç" harfini anormal bir vurgu ile soyleme furyasi. yani boyle "c" desem degil, "tş" desem degil, boyle bir manyakca, bir yayvanca soyleme furyasi. anlatirken bile aglayasim geliyor sinirden. ozellikle turkcell reklaminda bir kiz var. "hiic" deyip duruyor sevgilisi ile konusurken. karsilikli hic deyip duruyorlar. iste en guzel o kiz anlatabilir ne demek istedigimi. "bir sekilde, sonucta, acikcasi, diye dusunuyorum" laf obekleri bitti, sira geldi "ç" ye!! kizlarla konusamaz oldum. birisi "ç" harfini o korkunc bicimde telaffuz edecek diye insan icine cikamaz oldum. hasta bunyeyim arkadasim ben, takintili adamim, obsesif kompulsif bozukluklarim var. yapmayin bana boyle gozunu seveyim. cocuk gibi konusmalar, bebek taklitleri yapmalar bilmemneler bitti, sira geldi "ç" harfine.. ilkokuldan universiteye kadar!! butun kizlar boyle "ç" demeye basladi. kucuk selenalar, yavrularim, allah lillah askina ya. bi dogru duzgun telaffuz edin nolursunuz..