• eski usül disney aile komedilerinin tadına yaklaşan, eğlenceli, hoş bir film. yer yer klişeler mevcut ama genel olarak keyifli bir seyri var.
  • dennis quaid ve rene russo'yu buluşturan, aynı isimli 1968 yapımı filmin, 2005 yapımı yeniden çevrimi. 10 çocuklu dul bir kadınla 8 çocuklu dul bir adamın, çocuklarından habersiz evlenmeleri sonucu ortaya çıkan zıtlaşmalar etrafında dönen aile komedisinin çok daha eğlenceli ve aynı zamanda duygusalı için (bkz: bizim aile).
  • aynı zamanda full house beşinci sezon yirmi birinci bölümünün adı.
  • frank(baba) militarist bir düzenle 18 + 1(çocuklar) e numaralar verir. lakin sevgiyi 19 a bölmede gayet hümanist bir yaklaşımı sürdürmektedir. helen(anne) ise zaten 8 in sorumluluğuna aşina bir biçimde gayet pratikçe çevirmektedir evi. başta frank in çocukları tarafından istenmesede frank e ve çocuklarına gösterdiği ilgiyle çocukların sempatisini kazanır. böylece yours mine olur ours. philp (helen in 5 yaşındaki oğlu) ise 18 in kaotik kahvaltılarında elden ele geçen salam yumurta ve ekmek sepetlerinden son sıradaki konumu yüzünden nasiplenememiştir. bulduğu tahıllı ekmeği hırsla yerken okul servisine koşturur ufaklık. okul sabahı sirkülasyonunda tatlı bir telaşı duyumsarsınız. toptan alınmış botlar bir bir kapılırken dolap içi kameraya yansır philpin kalan son botun büyüklüğü karşısındaki şaşkınlığı. philp yürümekte zorlandığında frankin büyük oğlu onu kucağında götürünce okul servisine philp bu benim abim der şöföre. ve alışveriş sahneleri ayrı hoştur filmde 20 ve katları şeklinde 3 araba dolusu erzağı hesaplayan kasiyerin bezgin ifadesine güler insan.
    özetle bir yalnız akşamda izlendiğinde yalnızlığı yeniden eğlenceli kılacak kadar kalabalık ve hoş bir filmdir kendisi
  • adile naşit ve münir özkul'lu bizim aile'yi hemen hatırlatıyor bu film. bizim aile 1975'te çekilmiş ve vizyona sokulmuştu. bu filmse 1968'de gösterime girmiş. dolayısıyla sevgili ertem eğilmez filmini yaparken bu filmden esinlendi mi bilemiyorum. ama konu aynı: 10 çocuklu dul bir babayla 8 çocuklu dul bir kadının "madem duluz, evlenelim" deyip evlenmelerini anlatıyor film. haliyle çocuklar arasında mücadeleler, kıskançlıklar, tartışmalar gırla gidiyor. eğlenceli bir film sanmıştım ama pek eğlendiğimi söyleyemem. ayrıca kanımca konunun hakkı pek verilmemiş. böyle bir konudan daha iyi bir film çıkardı. karakterlerin birbirleriyle ilişkilerini sürekli tartışmalar üzerinden anlatmak yerine bizim aile'deki gibi daha sakin bir şekilde anlatılsa daha iyi olurdu. zaten en sevmediğim tarafı çook gürültülü (sürekli bir bağrış çağrış mevcut) oluşu. 20 kişilik bir aile anlatıldığından onca gürültü normal ama izlerken yorulmamak da zordu. bu gürültüyü, tartışmaları azaltıp daha sakin bir film yapılsaydı akılda daha fazla yer eder, sıradan bir komedi olmayabilirdi. bizim aile bu filmden katbekat daha iyi. tartışmaysa, kıskançlıksa, geçinememeyse, aile olmayı öğrenmekse hepsi bizim aile'de de var ama anlatım daha iyi, daha sakin, etkileyici.
  • güzel vakit geçirmelik sevimli bir film.

    --- spoiler ---
    --- spoiler ---
    --- spoiler ---

    orjinal filmde çiftin kendi çocukları da oluyordu bunda da finale kadar hamilelik sahnesi bekledim hatta ikiz olup da çocuk sayısını yirmiye tamamlanması gibi uçuk fikirlerim de vardı ama tutmadı. ours kısmının artık onlar bizim çocuklarımız olarak değerlendirilmesi hoşuma gitti.

    --- spoiler ---
    --- spoiler ---
    --- spoiler ---
  • 1968 yapımı aynı isimli filmin yeniden çevrimi olan, başrollerini dennis quaid ve rene russo'nun paylaştığı 2005 yapımı keyifli bir aile filmi.
    10 çocuklu moda tasarımcısı bir kadın ile 8 çocuklu amiral bir adamın evlenmesi sonrası meydana gelen matrak olayları izliyoruz. adam ve kadın zamanında lise aşıkları, evlenmek üzere iken ayrılmışlar ve yine bir çok ortak özellikleri sayesinde bir araya gelip üzerinde hiç düşünmeden evleniyorlar. yalnız hem ikisinin dünya görüşü farklı hem de birbirini istemeyen 18 çocuk var...
    vakit geçirmek için ideal, biraz da bizim yeşilçam filmlerini andırıyor.
hesabın var mı? giriş yap