• meltem ahıska'nın chattarjee'den aktardığına göre pasif bir devrim yapmak isteyen gençlere şunlar önerilir:

    * devletin sadece bazı belirli parçalarını dönüştür;
    * muhalifleri bertaraf et;
    * bir önceki yönetici sınıfların bir kısmını müttefik edin;
    * kitle desteğini kazanmak için sınırlı ekonomik reformlar yap;
    * desteğini aldığın kitleleri doğrudan yönetime dahil etme, uzak tut!

    (bir yerden tanıdık geldi mi?)
  • türkiye de uyarlanmış hali için; (bkz: akp)
  • çok kısaca, toplumsal ilişkilerin temelden radikal olarak yeniden dizayn edilmediği, fakat yeni bir siyasal oluşumun iktidara geldiği herhangi bir tarihsel durumu betimlemek için kullanır gramsci.
  • gerçek yapısal değişimi erteleyen ve kitlerin siyasal sisteme tam katılımını/girişini yadsıyan, muhalefeti devlet aygıtına entegre eden değişen güç dengesinin ve yönetici sınıfların, ideolojik konsensusun veya organizasyonel tutunumun (bütünlüğün) yokluğunda sınıf çatışmalarını yönetme stratejisinin adıdır.
  • jacoben/48 formülüyle ulaşılan devrim türüdür.

    gramsci bu formülü troçki'nin sürekli devrim teorisine uygulayarak bazı sonuçlara ulaşır ve buradan da farklı bir devrimci anlayış çıkartır. gramsci'ye göre sürekli devrimin uygulanabilir olması için devletin tam anlamıyla gelişmemiş ve toplum katmanlarına nüfuz etmemiş olması gerekiyordu. bu sonuca 1848'den itibaren parlamenter rejimleri gözlemleyerek varmıştı. özellikle 1870 ve 1871'den itibaren siyasetin belli bir tarz dönüşüme uğradığını düşünüyordu . 19. yüzyıldan itibaren italya'da meydana gelen olayları gözlemleyen bazı düşünürler bu yeni siyaset tarzını farklı şekillerde yorumlayarak, farklı türde devrim anlayışlarına varıyorlardı. bunlardan birini aktif direnişi savunan mazzini temsil ederken, diğerini devrim için zihinlerin olgunlaşmasını savunan cavour temsil ediyordu. gramsci ise her iki teoriden yararlanan, zaman zaman aktif başkaldırıyı ön plana çıkartan, zaman zaman da toplumsal güçleri oluşturan küçük değişiklikleri dikkate alan bir pasif devrim teorisi oluşturdu (1). bu teorinin, geriye dönük olarak çözümlendiğinde hem sosyalizmin kaderi konusunda, hem de toplumların iç içe geçmiş birbirinden farklı karmaşık yapılardan oluştuğu konusunda haklı çıktığı söylenebilir.

    pasif devrim teorisi, tıpkı gramsci'nin başka teorileri** gibi marx'ı yeni bir düzlemde güncellemekle kalmaz, bugünü anlamak için de bazı analitik araçlar sunar.

    (1) antonio gramsci 1929-35 (1971): selections from the prison notebooks.
  • düpedüz milli demokratik devrim diyenler de vardır. şiddetle kaçınmak gerekir. sosyalizme götüren yolun nasıl olacağına odaklanan sürekli devrim, kesintisiz devrim gibi stalin-troçki tartışmalarına indirgenemeyecek daha incelikli bir analiz yöntemi önerdiği için anlamlıdır. şu da başlığın tek doğrudan alıntısı olsun:

    "yeni ve daha üstün uyarlık biçimleri yaratmak, en geniş halk kitlelerinin ahlak ve 'uygarlığı'nı, üretimin ekonomin mekanizmasının sürekli gelişmesinin getirdiği zorunluluklara uydurmak ve dolayısıyla fiziksel olarak da yeni insanlık tipini geliştirmek ereğine yönelik devletin eğitici ve biçimlendirici rolü söz konusudur... sorun 'hukuk' sorunudur; hukuk kavramı, bugün 'yaptırımsız' ve zorunlu 'ödevsiz' işleyen, ama bunun yanı sıra kolektif bir baskı uygulayan ve geleneklerin, düşünme ve eylem biçimlerinin, ahlakın vb. gelişmesinde nesnel sonuçlar elde eden sivil toplum alanına ilişkindir ve 'hukuksal bakımdan yansız' formülüyle belirlenen etkinlikleri de içermek üzere genişletilmelidir... sorun, çağdaş devletler için konulmuştur; başka yerlerde aşılmış ve zamanını doldurmuş biçimlerin hala varlığını sürdürdüğü geri kalmış ülkeler ve sömürgeler için değil." (gramsci, hapishane defterleri, onur yayınları, s. 172-174)
  • aynı zamanda bir cihan tuğal kitabı var bu isimde.
    passive revolution: absorbing the islamic challenge to capitalism, stanford üniversitesi yayınlarından.
    express'teki söyleşi ve alıntılara bakılırsa gayet heyecan verici bir tezi var kitabın...
  • antonio gramsci için, hegemonyanın sınıfsal karakterinin değişmediği (kapitalizmdeki iktidar ve tahakküm ilişkilerinin yeni formlar altında sürdürüldüğü), iktidar bloğunu oluşturan sınıf fraksiyonları arasındaki ilişkilerde konumlarının değiştiği yeniden yapılanma deneyimidir.
    pasif devrim hegemonya bunalımı'na, organik krize yönelik tipik bir yanıttır. tarihsel blok'un bir momentinde yaşanan gelişmelerle (sivil toplum) uyumlu olarak diğer momenti (siyasal toplum) örgütleme çabasıdır. kapitalizmin krizlerinin, çelişkilerinin soğrulması çabasıdır. burjuvazinin hegemonyası zayıfladığı zaman devreye soktuğu bir tekniktir. faşizm, new deal gibi burjuvaziye egemenliğini sosyo-ekonomik olarak yeniden biçimlendirme, organize etme imkanı veren bir stratejidir. bu kavram, iktisadi ve siyasal krizlere rağmen kapitalizmin kalıcılığını, dayanıklılığını açıklamaya yardım eder. kavram, burjuvazinin toplumsalla olan bağını koparmamak ve denetleme kapasitesini yitirmemek (yani hegemonyayı sürdürmek) için siyasal olanın mütemadiyen yeniden inşa edilmesi gerekliliğini gösterir. gramsci, hegemonyasının tehdit altında olduğu organik kriz veya hegemonya bunalımı durumlarında pasif devrim stratejisinin burjuvazinin tipik bir cevabı olduğunu söyler.
  • nihayet yurdumuzda da yayımlanmış cihan tuğal kitabı.
    islami muhalefetin düzenle bütünleşmesi alt başlığıyla.
    koç üniversitesi yayınları'ndan.

    ilk 50 sayfayı, yani teorinin dibine vurduğumuz kısımları geçtikten sonra akıcılaşıyor.
    sahici bir tezi olan bir tez.
  • cihan tugal'in mutlaka okunmasi gereken kitabi.

    ne oldugunu anlamaya calisan, fikir hijyenini korumak isteyen herkes okumali.
hesabın var mı? giriş yap