molohiya

• bol limon ile pişirilmezse kötü kokabilen mucizevi ottur, günahı yoktur.
• malzemeler:
  
  1 demet molohiya (250 gr kurusu)
  1/2 kilo yağlı kuzu eti (kuşbaşı)
  1 bardak zeytinyağı
  2 adet büyük soğan
  5-6 diş sarımsak
  1/2 kilo olgun (kırmızı) domates
  1/2 bardak limon suyu
  tuz
  
  hazırlanışı:
  
  molohiya bol suda ıslanmaya bırakılır.(30 dakika) 3-4 kez yıkanıp süzülür.
  
  diğer tarafta bir tencerede yağ, yemeklik doğranmış soğan, sarımsak ve kuşbaşı doğranmış etler bıraktığı suyu çekinceye kadar kavrulur. kabukları soyularak doğranmış domates ilâve edilir.
  
  bu tür yahni tabir ettiğimiz yemeklerin tuzu domatesle birlikte konur ve domates suyunu çekinceye kadar kavrulur.
  
  yıkanmış, süzülmüş molohiya ilâve edilip, limonu konur. kaynamaya başlayınca ateşi azaltılır. akideleninceye kadar pişirilir.
  
  not:
  taze molohiya su çıkaracağı için ayrıca su ilâve edilmez. kurusu ise su kaldırır. bu nedenle kuru molohiyayı tencereye koyup karıştırdıktan sonra iki bardak su ilâve edilir. pişirme esnasında eksilen suyu konulur.
  
  kaynak: http://www.akmb.gov.tr/… z. altan a. damdelen-1.htm
  
  (bkz: bir yemek kitabı olarak sözlük)
• akdeniz ikliminin yasandigi bolgelerde siklikla yetisen ispanak benzeri yesil sebze.
• çorbası da yapılan kıbrıs bitkisi.
• yemeği ıspanağı andıran tad olarak daha sert ve keskin, içine tavuk parçaları veya köfte konarak pişirilen bir sebzedir. pişirirken yemeğin içine acı atılması tadına tad katmaktadır. suyu akıdelendikten sonra ağızda müthiş bir tad bırakır.
  
  en olumsuz tarafı ise tuvalet esnasında yediklerinizin tabaktaki ile aynı şekilde çıkmasıdır. bunun nedeni de sanırım hazmının çok zor olması.
• birkinin boyu 1-1,5 metre kadardır. yemek yapmak için, iki üçü parmak kadar toprak üzerinden kesilir ve yaprakları sapından ayıklanır. kesme işlem mevsimde 3-4 defa yapılabilir. her kesim esnasında bitki yeniden uzar.
  kışın saklamak için ise naneye benzeyen yaprakları kurutulur. hatta bu kurutma işlemi için sakkulli adı verilen torbalar kullanılır.
• molohiya, kenevirle ayni bitki ailesinin üyesi olduğu için yapraklarının şekli birbirine benzemektedir. bu benzerlikten dolayı kanada'da yaşayan bir kıbrıslı'nın yanında getirdiği molohiya yapraklarına kanadali havaalanı yetkilileri el koymuş ve incelemek üzere adli laboratuvara göndermişlerdir.
  şayet çıkan sonuç gayet şaşırtıcı olmuştur, çünkü raporda molohiyanın besin değeri içermeyen bir hayvan yemi olduğu yazmaktaydı.
• molihiya şeklinde yanlış okunuşu/yazılışı da mevcut, ıspanakımtrak bitki.
• bilmsel adi "corchorus olitorius" olmakla birlikte bu bitkiyi sadece kibrisa maletmek yanlistir.
  cok lifli bir urundur ve dunyada pamuktan sonra, lifinden kumas, ip etc yapmak icin encok ekilen bitkidir. bu bitkinin uretiminde hindistan birinci siradadir, hemen arkadasindan banglades, cin halk cumhuriyeti ve fildisi sahili gelmektedir.
  
  encok hindistanda uretilmesine ragmen yemek olarak misir, japonya, cin, lubnan, israil, suriye, urdun ve tunusta meshurdur, hatta misirin ulusal yemegi olarak sayilir.
  
  yukarda yazilanlar wikipediadan ve googledan derlenmistir.
  
  bunlara ek olarak, kibrista molohiyanin nekadar cok tuketilen bir bitki oldugunu ve turkiyede nerdeyse hic denilecek kadar az tuketilmesini, misirin ulusal yemegi olusunu ve muhtelif orta dogu ulkelerinde populer oldugunu goz onunde bulundurursak, soyle bir sonuca varmak isten bile degil
  
  osmanli ortadogunun eline vermekle mesgul oldugu donemlerde, ele gecirdigi ulkelerdeki suclulari, osmanli hakkinda ileri geri konusanlari, siyasi suclulari etc. napcaz lan bunlari diye dusunurken aklilara aniden kibris gelmistir. hem dort bir yani suyla cevrilmis kimse biyere kacamaz, hem zaten bos bos duruyor okadar yildir diyen padisah, "koyun lan bunlari gemiye, goturun kibrisa birbirlerini gebersinler" demistir ve hepsi gemilere konup acik hava hapishanesi kibrisa goturulmusturler. bu suclulardan bazilari, tesadufen adaya ceplerinde molohiya tohumuyla gelmislerdir ve kibristaki molohiya asinaligi boylelikle baslamistir. bu zatlar zamanla adadaki halkla birlesmis, devsirilmis ve cok ilginc bir toplum ortaya cikmistir.
  
  bu baglamda kibristaki musluman halkin aslinda turkten cok arap kokenli oldugunu molohiya sayesinde tesbit etmis bulunuyor ve yillardir cozulemeyen bir meseleyide cozmus oluyoruz. (bkz: molohiyayla kibris analizi)
• kıbrısın yerel ve meşhur yemeği olmasına rağmen ne yazık ki her kıbrıslı aynı güzellikte bu yemeği pişiremiyor. zaman içinde yapımında değişiklik gösteren yemekde artık etler kuşbaşı değil de onun 5-6 katı bütüklüğünde yarı kemikli pişirilmektedir.
  yavru vatanı ziyaret edip dışarıda yemek yiyecekseniz dikkat etmek lazım zira sulu yemeklerin içine eklenen bu ot, koca koca kemikli etle pişen, camekanın diğer tarafından bakınca anlaşılmayan yerel lezzet kendini çok güzel gizliyor. kısacası keskin kokusu ve limon sıkılarak yendiği için ağzının tadını bilen birisi durumu ilk lokmada hemen fark eder. zeytin yağlı taze fasulye limon sıkılarak yenilemeyeceği için kaçınılmaz durum en iyi örneklerdendir.
  son olarak taze kurutulmuş mahsulün yemeği her zaman daha güzel oluyor.