• hikmet temel akarsu'nun "kaybedenlerin oykusu", "ingiliz", "kucuk seytan" ve "media" adli kitaplarindan olusmus seri. diger adi rockn roman'dir.
  • ilk cildinde ufak bir kaybedenler sozlugu de bulunduran dortlu
  • (bkz: istanbul quartet)
  • yıllardır çevirip çevirip keyifle okuduğum dörtleme. adını koyamadığım edebi bir eksiklik hissederim ama şudur diyemediğimden eleştiremem de, ancak hırt mekanları, avangard karakterleri, sıradışı öyküleriyle ilginç bir tad katmıştır yazınımıza.
  • ne kaan caydamli ve mete avunduk'u dinlemis ne de 90'li yillarda kadikoy'le arada vapur iskelesini kullanmak disinda bir iliski kurmamis biriyim. bu kitabi da yine yazildigi tarihlerde okumus olsaydim hakkinda cok daha farkli seyler dusunecektim kuskusuz.
    gecen yillarda akmar sadece okul kitaplarinin ve heavy metal "kaset"lerinin satildigi, istanbul daha keşmekeş, herkesin daha bir kaçma arzusuyla doldugu, insanlarinin toptan "loser" oldu bir yer oldu. artik herkes ya bir "kaybeden" ya da "tutunamayan". artik fanzinler yok, artik herkes "yazar" (bkz: marquis distambulin) an be an hayatlarini not dusuyorlar sozluge. hicbir ilginclik yok bunda. insanlar catir catir "ozyikim" oykulerini yasiyorlar. bugun "kaybedenler kulubu" yok da, eksi sozluk var. misal kerim (kaan)ssg olmus, otisabi de merve (mete) olmus. butun yazarlar ve yazar olmak isteyenler de kulup uyeleri..herkes birer cakal loser-poser..vs..
    artik olimpos alalede bir yer. giden sahilde yatarken ya da kale surlarinda poz kesip sigara icerken herkes "kerim" ve geri donmeme hayallerinde ama olimpos artik kerim'in kadir'le istanbul'dan kacarak gittikleri degil, kadir'in yerinde serdar ortac calinan bir yer. ve eminim kitap, 90'li yillarda kadikoy'de yasamis insanlar icin cok daha fazlasini ifade ediyor.

    tanim: demode bile olsa guzel bir kitap-lar. rock'n roman goruntusu verilmis kumpaslar, entrikalar serisi.
hesabın var mı? giriş yap