domuz eti

• ingiltere de daha ziyade gelir duzeyi en dusuk seviyediki insanlarin tercih ettigi et turu, (bacon, gammon haric olmak kaydiyla) kusbasisi olsun, kiymasi olsun, bilimum kemikli parcalari olsun en ucuzdur.
• ozellikle ispanya'da ve latin amerika ulkelerinde cosmus vaziyette tuketildigini varsaydigim besin maddesi, hedesi. domuz eti o kadar onemlidir ki onlar icin yilbaslarinda kocaman butlar hediye edilir, market reyonlarinda en cok domuz eti vardir; insanlarin da domuz eti deyince gozleri parlar. misal ecnebi manitamin vejeteryan bir arkadasa "hic et yemiyor musun? jamon serrano bile mi yemiyorsun?" gibi gayet gudik bir cumle kurmuslugu vardir.
• maliyeti dusuk, pis, kokulu, igrenc, zararli, hastalikli, esini kiskanmayan bir hayvanin etidir. cok kotudur, cok kotu oldugu icin subaneke isala yarebbimiz yasaklamistir. hem domuz yarattigina hem de domuz etini yasakladigina inanilan bir tanrinin psikopat oldugunu dusunmemek icin sebep araniyor.
• 2006 yili fao istatistiklerine gore dunyadaki yillik toplam et uretiminin %38'ini (101.7 milyon ton / 271.5 milyon ton) karsilayan et turu. yani pek cok insanin protein ihtiyacini domuz eti karsiliyor:
  
  http://www.fao.org/…/themes/en/meat/background.html
  
  cin'de 1990-2006 yillari arasinda kisi basina domuz eti tuketimi iki katina cikmis (20 kg'den 39.6 kg'ye).
  
  eksi sozluk'te su ana kadar et turleri basliklarina girilen entry sayilarina bakildiginda da, domuz eti diger hayvan eti turlerine kiyasla acik ara birinci olmus (soyle bir bakiniz: sigir eti, dana eti, tavuk eti, koyun eti, kuzu eti vs.)
  
  firindan yeni cikmis flammekueche uzerindeki domuz eti parcaciklarinin kokusu kimilerine gore ne de enfestir hani. farkli insan kulturlerinin tat ve koku duyarliliklari cesit cesit: (bkz: durian)(bkz: dr. pepper). dini yasaklar ve alismamisliktan oturu domuz etinin kokusunu ve tadini begenmeyen turkler'i; ayrani cok tuzlu, turk tatlilarini cok serbetli bulan yabancilari anlayabiliyorum; ama ayni kulturun icinden geldigim pek cok kisinin koyun eti kokusuna karsi duyduklari alerjiyi ise ne aciklar, bilemiyorum.
• hepimizin bir güzel afiyetle yediği ettir. şimdi efendim vakti zamanında bende müthiş bir av merakı/tutkusu vardı. köyden arkadaşlarla kafile oluşturup her hafta sonu domuz avına giderdik paso. eh, vururduk da bolcana.
  şimdi tahmin edin bakalım o vurulan hayvanlar nasıl değerlendiriliyor? bir telefonla hemencecik anında görüntü yanımızda bitiverirdi bunun alıcıları.
  hayvanları hemen oracıkda tartıp edip üç otuz paraya alır giderlerdi. -bu aralar kilosu bir lira olması lazım-
  peki kimdi bu esrarengiz alıcılar? kim olacak canım; ilçenin kasapları, kebapçıları, lokantacıları, çöp şişcileri, sucuk imalatcıları falan.
  yaaa... böyleyken böyle işte.
  
  edit: av sezonu açılınca gene gideceğiz. isteyene gönderebilirim. hehe.
• eger 21. yuzyilda vejeteryan veya peskatoryen olmayip, yani kuzu dana vb. eti yiyip, yalnizca ve yalnizca "yuksek yag orani" nedeniyle domuz eti yemeyen bunyeler varsa aman dikkat derim. cehaletleri nedeniyle sigir sanilip bir iki ay sonra kurban bayraminda helal olarak kitir kitir kesilebilirler mazallah.
  
  dilimizde tuy bitti, huy bitmedi: (bkz: #12964654)
  
  cumleten afiyet olsun.
• evet icki kumar zina yapip da domuz etini inanclarina gore yasak diye yemeyenlere ben de anlam veremiyorum. anlamsiz insanlardir cunku onlar. ben yemiyorum mesela domuz eti. ama yenecek bir $ey degil inan. ne cigken, ne pi$mi$ken, ne sosla, ne hicbir $eyle. boyle kokusu koku degil, goruntusu goruntu degil. hic kulturle alakasi ilgisi yok. mutfaga adim atmi$ modern bir insanin domut etini lezzetli bulmasi, tamamen o ki$inin karaktersizligi ve orospu cocukluguyla alakalidir. ahah. dinle minle alakasi yok. $ayet guzel bir bok olsaydi yerdim. ben begenmiyorsam begeninin agzina tukururum. yok karde$im guzel degil. yenecek gibi degil. guzellik goreceli bir kavramdir, amenna. ama domuz et istisna. cok kotu. muthi$ kotu. lanet kotu. kotu de kotu.
• ha $unu da soyleyim: ucuz mucuz degil gayet pahalidir. maliyetini bilmem ama marketlerdeki fiyati bircok et ce$idine gore yuksektir. talep oldugu icin postu pahaliya satiyorlar.
• her hafta yedigim sey. hatta demin de yedim.bacon yagli oluyor da pastirma gibi seridini ayiklarsan olmezsin. zaten asil olay baconda degil. bir latin amerika et lokantasinda (churrascaria) agir ateste pismis domuz yiyenin, klasik grill'lerde soslu kaburgalarin icinde kendini kaybedenin, "lezzetsiz bu, kotu kokuyor, yakisikli degil" gibi sikayetlerde bulunmayacagi asikar.
  
  ama favorim, hakikaten herkesin midesinin kaldiramayacagi sekilde, kamp atesinde sisle tam bir domuz kizartmak. boyle kafasi, kulaklari, kuyrugu dahil. onceden kilini bagirsagini temizleyeceksin tabii.
  
  bir de domuzun canli haline dahi pis, cirkin diye antipati duyanlara hayatlarinda iki saatlerini bir domuzla gecirmelerini tavsiye ederim. acayip akilli, merakli ve basbayagi sirin hayvanlar. bu guzelim seyleri nasil oldurup yiyebiliyorum hayretler icersindeyim.
• bir çok yazarın üstünde ısrarla durduğu "günahsal paradoks" meselesine ben de bir fosforlu kalem çekmek isterim. her türlü boku yiyen bir yığın insan niye iş domuz etinin ucundan tadına bakması önerildiğinde sanki anasına küfredilmiş gibi bir tavır alır ve evet, "yurtdışına bir çıktım, aç kaldım bilader" der durur, pek anlaşılır gibi değil. hani daha "manevi platformdaki" günahlar, "et yemek" gibi çok somut, çok fiziksel, çok görünür bir şeyin yanında daha saklanır gibi görünür mü diyorum.. ama o da değil çünkü içki de aynı şey. her gece rakı masası kuran bir ton adam konu domuz etine gelince ezelden ebede müslüman kesiliveriyor. içki-yalan-dolandırmak-zina vs.'yi icra edildiğinde, sanırım, "şeytana uyma", "bir anlık boş bulunma", "ani bir irade felci" gibi tamamen kendini kandırmaya yönelik bahanelere sığınabilme gibi bir "fırsatı"(!) olabiliyor kişinin ama domuz eti yemek başlı başına bir tercihin ürünü olacağı, ne vicdani ne de mantıksal bir kaçışının olmayacağı görülüyor.
  
  domuzun pis ortamlarda takılan bir hayvan olduğunda ısrarcı olan (ki modern çiftliklerde üretilen domuzlar ne kadar bokla hemhaldir, bilmiyorum açıkçası, ama çok da öyle değildir gibi geliyor) erkeklerimizin epey ciddi bir oranının da 'doğal olmayan yollardan cinsel birleşme'ye(diyeyim!) meraklı olduğu ve oradaki potansiyel mok konsantrasyonun onlar için yer yer şehvete katkı olarak görüldüğü de artık bariz bilinen şeylerdendir. ama iş domuz etine gelince ya feci dindarlaşılır ya da bilimselleşilir. bugünlere göre daha bir imanlı olduğum seneleeeeer öncesinde domuz eti açısından "valla günah münah diyorlar ama deniycem lan" deyip girişmiştim. carrefour'da "domuz ürünleri" standından yamuk şekilli suçlu ifadeli bir gülümsemeyle sosis mosis bir iki çeşit aldım, eve geldim. denedim. beğenmedim. "acaba bu ürünlerden dolayı mı, harbi etini mi denemeli?" deyip sonraki senelerde, fırsat karşıma çıktıkça, değişik şekillerini denemeye devam ettim. zaten seneler de geçerken artık "olgunlaşma" mı diyelim bilmem, din-iman meselelerine kendi yorumlarımı getirdikçe bunu önceden az sorun ediyorken hiç sorun etmemeye de başladıydım. ama birader, her denememde yine aynı hüsran! bir tarafım "milyarlarca gavur yanılıyor olamaz" diyor, diğer tarafım "mis gibi kuzu, dana vs varken ne uğraşıyorsun hala" diyor. "alışkanlık" gibi çok basit bir açıklaması da olabilir bunun. ama ben bu naneyi beğenemedim gardaş.