doğaya özlem

• hah; doğaya ozlem duyuyoruz da halen niye yoketmekteyiz?
  ye,iç,at vs. durumundan doğanlar...
• daglar derim ben...
• sayos koyfezi deyim ben mis gibi deniz aykan agac canavay gibi
• yaz tatili yaklaşırken artık öyle bir boyuta gelmiştir ki, dağ görme, deniz suyu yutma, kumlarda yuvarlanarak koşma isteği artık hangi şarkı dinlenirse dinlensin (jamiroquai- this corner of the earth), hangi kitaba gün boyu göz gezdirilirse gezdirilsin ( küçük oteller kitabı) ve hangi meyvenin dalından koparılıp yendiği hayal edilirse edilsin ( erik), çıplak ayakla çimene basmadan bu özlem dinmeyecektir.. hadi o zaman artık..
• en son ne zaman gökyüzüne baktın? ama öyle bir ses duyduğun için, ya da geçen bir uçağın rotasını takip etmek için değil. göz atmak gibi değil. hatta şu soru daha doğru sanırım. en son ne zaman gökyüzünü gördün? sırt üstü yatıp uçsuz bucaksız gökyüzü altında, bir karınca kadar kaldığını hissedene dek izlemekten bahsediyorum. ya da balkonda dakikalarca gökyüzünü seyretmekten... sahi, ne zaman unutmaya başladık doğadan keyif almayı. yaşam alanımız olan binalardan sıkılıp hava almak amacıyla dışarı çıktığımızda gözümüzü mağazaların vitrininden ayıramadan yaşamaya başlayalı ne kadar oldu. ne zamandır kıyafetimizin üzerindeki küçücük bir timsah figüründen mutlu olacağımızı düşünüyoruz? henüz bahar gelmemiş olmasına rağmen, bir ağaçta yaprak misali yer bulup ötüşen kuşların sesine ne zaman tıkandı kulaklarımız. en son çıkan ve herkes tarafından son ses dinlenen o yabancı müziğin sözlerini bilmediğimizde ya da dinlemekte geç kaldığımızda hayatın gerisinde kalıyormuşuz duygusunun yarattığı gerginliği az ya da çok yaşamışızdır. varlığından haberdar olduğumuz andan itibaren internete bağlanıp dinlemek ve hemen arkasından yorum yapıp, bildiğimizi, çok modern ve zamanın gerisinde kalmayan bir yapı içerisinde kaldığımızı ispat etme girişiminde bulunuyoruz. biz tüm bunlara enerji harcarken akıp giden doğanın güzelliklerinden uzaklaşıyoruz. bir ayakkabı markasının farklı modellerine verilen farklı isimleri ezbere biliyoruz da, her gün gördüğümüz ama belki de gördüğümüzü bile farketmediğimiz güzel ötüşlülerin florya mı kanarya mı bülbül mü olduğunu ayırt edemiyoruz. hatta daha acısı, belki de duymuyoruz.