cahit zarifoğlu

• 1940-1987 yılları arasında yaşamış, bir dönem lisede öğretmenlik ve trt'de denetçilik ve çevirmenlik'ten yapmış, kahramanmaraş doğumlu şair...^*
• doğunun nahifliğine, gizemciliğine bürünmüş bir ahir zaman şairi..
  
  cemal süreya kendi şiirine yakın görmüştür misal bu zatı; bir kabala'nın peşinde olduğunu lakin, bu kabala'nın cinci üfürükçülerden ziyade felekle satranç turnuvası düzenleyen bir yazgıya bağlandığını savunmuştur nitekim..
  
  "yedi güzel adam"ı var, "işaret çocukları" var, var işte dahası da..
  
  "orası neresi?
  burası bir adam"
  
  (ya böyle de hizaya sokar işte adamı)
• kendisine abdurrahim adını vererek "ismimin baş harfleri acz tutuyor" diyen zuhurat insanı.
  zarifoğlu'nun şiirleri, her dize üzerinde titizlikle çalışıldığı, her dizedeki mesajın olabildiğince kapalı bir anlatıma indirgendiği gözlemlenen ürünlerdir. bu özellikleriyle behçet necatigil şiirine yakınlıkları duyunmsanır. kimi yerlerde fazıl hüsnü dağlarca etkilenimleri, metaforlarda, kimi erotik şiirlerde cemal süreya'ya, geniş zamanlar, belirsiz ve müphem özneler örgüsünde ece ayhan ve sezai karakoç'a yakın durduğu söylenebilir. işaret çocukları şiirinin sonraki yıllarda ismet özel'i etkilemiş olduğunu gözlemlemek ilginç. zarifoğlu'nun 60'lı yıllar şiiri refik durbaş'ın, egemen berköz'ün kimi şiirleriyle ortak özellikler taşıyor. son yıllarının ürünlerinde bir aydınlanma ve yalınlık var. sağlam, özgün, güçlü bir şiir dokusu.
  aslında eleştirmenler tarafından yapılan tüm bu benzetme ve şiirine ad koyma arzusu onu bambaşka bir şair kılmış söylenen tüm tanımların ve benzetmelerin dışında kalarak kendi anlamını kendi yaratan imgeci söyleyişiyle adeta şifreli bir dil kullanmıştır.
  şiirinin almanların meşhur şairi rilke'nin şiirlerine de benzetilmesi üzerine rilke'yi okuma ihtiyacı hissettiğini anlatan zarifoğlu kendi çağdaşlarını ve kendinden sonrakileri etkileyecek bir şairdir.
  toplumsal konulardaki duyarlığı, islam coğrafyasının savaşlar içerisinde, yoksulluk ve zulüm içindeki toprakları için her zaman acı duyan, azap çeken mümindir. yazdığı afganistan şiirlerinin çokluğu nedeniyle adı bir dönem afganistan şairine çıkmıştır.
  çocukları da çok severdi üstad. onlar için şiirler yazdı, hikayeler anlattı.
  maceracı kişiliği de sevenleri arasında anlatılır, otostopla avrupayı dolaşacak kadar plansız ve çılgın düşünebildiği, kayıkçı ve balıkçı kahvelerinde sıradan insanlarla kurduğu dostluklar... hep anlatılacaktır.
  bir grup arkadaşı ile çıkardığı mavera dergisi de edebiyat dünyasında kalıcı bir iz bırakmış, okuyucu mektuplarına verdiği cevaplarla birçok yazarın şairin yetişmesine vesile olmuştur.
• kendisini bu mısralarla anlatan hakiki şair.
  
  seçkin
  bir kimse değilim
  ismimin baş harfleri acz tutuyor
  bağışlamanı dilerim
  
  sana zorsa bırak yanayım
  kolaysa esirgeme
  
  hayat bir boş rüyaymış
  geçen ibadetler özürlü
  eski günahlar dipdiri
  seçkin bir kimse değilim
  ismimin baş harflerinde kimliğim
  bağışlanmamı dilerim
  
  sana zorsa yanmaya razıyım
  kolaysa affı esirgeme
  
  hayat boş geçti
  geri kalan korkulu
  her adımım dolu olsa
  işe yaramaz katında
  biliyorum
  bağışlanmamı diliyorum
• havf ve reca arasında giden inişli çıkışlı bir asil ruhun taşıyıcısı, saf şair.
  
  korku ve yakarış
  
  yüklenip geliyor gökyüzü evimizden yeryüzümüze
  dilimize onur veren kelime
  
  güzel ticaret ettik
  çölü okuyabiliyoruz deveyi çözebiliyoruz
  
  /delicesine yalnızlıktan yana reyi
  elleri berrak ve dolu
  arındı soyu kurudu kinlerin sanki
  vuruyordu son bahtsız atılışında
  köpeklere yaslanarak bir avluda
  ve ayaklarının altında
  her kiminse doğranmış saç örgüleri/
  
  ve şimdi adam ey çocuk
  eline bir dudak inziva al göster onlara
  belgele sevişebildiğin aklın
  kuşların o hızlı oluş adına
  çalılardan uçurduğu baharla
  uzaktan kur düşleri ve başla binmeye
  gemiler gibi gelen günlere
  
  ve özenle seçilen söylenen kulaklara
  yeni yeni hecelediğin tattığın
  /iyice düşün ilk kez kim duyuyordu ayetleri/
  hatta o ısılı ve tamam edilmiş kelimeler yardımıyla
  
  nerdesin ne suçun var anlarsın
  gibi dost ettiğin paha gerçek paha
  bilinir ki yolluyor yiyeceklerini senin katına
  
  seni çile çektirilen
  verdikçe alan kelime
  susuzluktan kalma bir sarhoş ağzın
  salt ona adımların
  yalpa yok elatışında boyuna sürdüğün o
  ve hadi artık. konuş
  nasıl buldun yolunu
  ki akıyor her gece ruhun bütün gücü
  bir fırdönüyü saklıyor eşyalar
  sen ıssız tekbaşına ve mağrur
  batıyorken yatağında
  
  nasıl da ateş sıcak içova nabzı
  zamanlar indirir kaldırır limanları
  sanki bir kuş ağzı bir kadın ağzı
  su başlarında sel yollarında hayatın
  kuğu kanatları beyaz soluk alışları
  
  /derken rahimlere kapandın
  dirilik harflerle çalkalandı
  boşaldı boş çanaklarına kavganın/
  
  kaynak yeniden yumulu parmaklarını açıyor
  biziz şimdi görünen artık salındayız aşkın
  yüz yüze koyulduğumuz sır vakti: olgun ve hazır
  
  yine uyandım
  sabah
  yine büyük
  
  ismimle ancak
  aynı sarnıçta düş ve gerçek
  alıp veren sakınan etim
  soluduğum bakış
  can levham duvarlarım senin
  
  bana giysi verdin
  öyle biliyorum giyinmeyi
  beni doyurdun
  böyle biliyorum doymayı
  ve sayıyorum kimse yok
  öyle böyle bir doğa
  yalnız beni götürüyor kıyamete
  görüyorum ki farkediyor
  gülümserken korkuyorum
  
  elime açılıyor yüzün
  duyuyorum buzlar gibi
  
  sensin bana
  sanki kendimden bana
  içimden tüten
  
  sensin doğduğum sabahları
  işıklarına uzandığım başları
  dünyaya bırakan
  
  sensin güden
  kanımın düşüncesini
  
  sen ince şavk toplam zaman saf hayat
  tek diri
  
  sensin yüzen geceye
  tek diri
  
  sensin yüzen geceye
  yeryüzü
  
  sen ayrılmadın hiç
  evimizden
  
  uyudum yine
  gece
  yine geniş
• kendi dilinden yaşam öyküsü
  
  "1940'ta ankara'da doğdum.rahmetli babam hakimdi.bu vesile ile çocukluğum güneydoğu'da geçti.
  ilkokula siverek'te başladım.maraş ve ankara'da bitirdim.
  ortaokula ise kızılcahamam'da başladım,liseyi maraş'ta tamamladım.
  aslen maraşlıyım.ceddimiz 300 yıl kadar önce kafkasya'dan maraş'a gelip yerleşmişler.
  bunlar üç kardeşmiş ve içlerinden birinin adı zarif'miş.işte bizim aile bu kafkasyalı zarif'ten geliyor.
  daha çok bu sebeple olacak kafkasya'yı çok seviyorum.
  edebiyata lise yıllarında şiir ve kompozisyonlar yazarak başladım.
  usta hikayeci rasim özdenören,şair erdem beyazıt,şair alaaddin özdenören ile aynı sıralarda okuduk.
  liseden sonra istanbul üniversitesi edebiyat fakültesi alman dili ve edebiyatını bitirdim.
  öğrenciliğim sırasında çalışmak zorundaydım.muhtelif gazetelerde sayfa sekreteri olarak çalıştım.
  bu yüzden tahsilim biraz ağır aksak ilerledi.
  bütün bunlar zarfında vazgeçmediğim,değişmeyen,istikrarlı bir yönüm vardı,o da şairliğim ve yazarlığımdı.
  bir yerde çok titiz bir insanım,bir bakıma da hiç titiz değilim.
  görünüşte bir düzensizlik içindiyim,ama her şey zihnimde benim de şaştığm bir disiplin ve düzen içindedir.
  şu masanın halini görüyorsun.çekmecelerde öyle.ama söyleyin bir şey onu gözüm kapalı çıkarayım.
  hayatımda öyle.bir telaş içinde parçalanmış gibiyim.ama saati saatine proğramlanmışımdır.
  şiiri de ne zaman yazacağımı bilmiyorum.memur gibi.durum öyle gerektiriyor.
  sezai karakoç ağabeyin yayınladığı diriliş dergisinde şiirlerim yayınlandı.
  ağabeyin sohbetlerinden ve yazdıklarından çok şeyler öğrendik.her anlamda bizim hocamızdı.
  yetişmemizde çok büyük faydası oldu.sonra nuri pakdil ve arkadaşlarının yayınladığı
  edebiyat dergisinde yazdım.
  1976'dan itibaren ise ben,erdem beyazıt,rasim özdenören,akif inan
  ve nazif gürdoğan'nın kurucuları olduğu mavera dergisinde şiirlerim,bir-iki hikayem,
  senaryo çalışmalarım,günlüklerim ve "okuyucularla" ismini verdiğimiz sohbetlerim yayınlandı.bir kaç yıldan beri ise roman çalışıyorum.bunlardan ilki savaş ritimleri 1985'te yayınlandı.ayrıca çocuk edebiyatı dalında kitaplar yazdım."*
  
  değişik dönemlerde ilkokul öğretmen vekilliği ve almanca öğretmenliği yapan cahit zarifoğlu,1976'dan itibaren trt genel müdürlüğü'nde mütercim sekreter olarak görev aldı.farklı gazete ve dergilerde yazıları yayımlandı.mavera dergisi'ni arkadaşlarıyla birlikte yayımladı.zaman gazetesi ve mavera dergisi'nde 'okuyucularla' başlığıyla hayli ilgi toplayan ve bir 'mektep' özelliği taşıyan sohbet köşelerini düzenledi.1983'te trt istanbul radyosu'nda görev aldı.radyo oyunları yazdı.1984'te türkiye yazarlar birliği çocuk edebiyatı ödülü'nü alan zarifoğlu,07 haziran 1987'de yâr'ine kavuştu.'yâr ile bayram iderler şimdi."
  
  eserleri:
  şiir:işaret çocukları
  yedi güzel adam
  menziller
  korku ve yakarış
  hikaye:ins
  çocuk hikayeleri:serçekuş
  katıraslan
  ağaçkakanlar
  yürekdede ile padişah
  küçük şehzade
  motorlu kuş
  kuşların dili
  çocuk şiirleri:gülücük
  ağaçokul (çocuklara afganistan şiirleri)
  roman:savaş ritimleri,ana
  günlük:yaşamak
  deneme:bir değirmendir bu dünya
  zengin hayaller peşinde
  tiyatro:sütçü imam
• güzel bir insan
  iyi bir şair
  ve müslüman
• "düştümse sana bakarken düştüm" diyen türk edebiyatının şaşırtıcı, esnek ve de bilmem hangi satırlarını hangi menbalardan devşirmiş, yuhannanın içini dışını ve siyeri ve tarihi ve afganistanı sonra şehitleri, yedi tane hep güzel kalacak insanı bilen şair.banka dükkanlarını, tabaklarda ve de sofralarda yerin sağlamlaştırmış insan etlerini, kaslarını mısralarına davet etmiş zarif çoban.
• kayıp bir gezegen.
• avrupa'yı otostopla dolaşmış ilk islamcıdır.
  rasim özdenören'in dilinden yasadıkları anıları dinleyince, bize 'vay be ne adammış' dedirten ve gözlerimizi ve gönüllerimizi bugulayan zarif ve guzel adam.
  anıları dinledigimizde arkadasla aramızda, ne fırlamaymış lan deyip ayrı bir sevgi duydugumuz, sonra rahmetliye fırlama dedigimiz için tovbe euzu besmele cekip utandıgımız kişidir.