• kucuklukten verilmesi ve alinmasi gereken, aile tarafindan verilen, cocuk tarafindan alinan terbiye... bazen cocuk tarafindan alinamiyor iste..
  • aile sayısı kadar degisik cesidi bulunan ve niye standart birseymis gibi gosterildigine kafa bastiramadigim hede.
  • otobüste yeriniz üzerinde hak iddia eden birisine (hamile, yaşlı, gazi, yorgun şişman teyze vs) yer vermediğinizde almadığınız söylenecek hede
  • yanlızca okullarda verildiği düşünülüp ailenin çaba sarfetmediği öğreti hem zaten öğretmenler ne içindir bizim stepne ebeveyn değilmi ozaman neden annem eziyet çeksin
  • tuvalet adabı ile başlar.
  • sadece çatal bıçak kullanımı gibi yaşam pratikleri ile sınırlı olmayan görgü bütünüdür. çocuk taklit ederek öğrenir ve öğrendiğini yaşar. çocukluğunda ailenin yaşadığı ve yaşattığı değerler ailenin küçük ferdinin ilerdeki yaşamını derinden etkiler. bu noktada kendi doğrusunu (aslında bu yanlış da olabilir) çocuğuna aşılayan aile büyüğünün sorumluluğu büyüktür. kendini olumlamak ve o an yaşadığı hayatı bir anlamda doğru gösterme adına, çocuğunu değersiz bir yapının kurbanı eden nice aile var bildiğim. bunun adını serbestlik ve açık görüşlülük koyarak çocuklarını kurban eden nice insan... yazıktır derim günahtır derim. çocuğa iyi şanslar dilerim.
  • büyüklere sorarsan, bu terbiyeyi bir tek kendileri almıştır. hiç beğenmezler ufakların terbiyelerini... küçük bi kusur görünce terbiyesiz olursunuz.
    - seni ailen böyle mi eğitti
    derler...
    yapmasanda yaptı derler. öyle bir terbiye işte bu.
  • ailenin en başta örnek olma yoluyla çocuklarına vermesi gereken değerler bütünüdür. çocuğa hem anlatarak hem tatbik ederek öğretilen davranışlar kalıcı olacak ve küçük çocuk birgün yetişkin bir birey olduğunda kendisine ve çevresine saygılı olmak konusunda hiçbir zorlanma yaşamayacaktır. aile terbiyesi aldım ben şeklinde tanımlamalara girmekse zaten aklına bile gelmeyecektir çünkü bu terbiye denilen şey ağızda değil davranışta kendini gösterir.
hesabın var mı? giriş yap