önemli değil

• bir süreyya berfe şiiri.
  
  "pencerelerinden metropol kokusunun değil
  toprak ve ot kokusunun girdiği
  her şeyi insan için insana göre bir oda.
  birtakım takımların değil
  insanın kiralayacağı bir oda.
  eşyaların değil insanın olacağı
  eşyaların değil insanın yaşayacağı bir oda
  
  durur beklerim orada:
  dağ başında, kalabalıklarda, haksızlıklarda...
  koparılıp soldurulan bir çiçekte, elektrikli araçlarda...
  ciddi parasızlıklarda, maddi-manevi işkencelerde...
  telefonla kız tavlayan gencin neşesinde, parfümünde...
  öldürülmüş oğlunun mezarını arayan ananın yanında...
  
  durur beklerim orada
  bunalım geçiren, "çok iyi insan, serbest" hanımların
  gecelerinde...
  içip içip yatmaların arefesinde, ertesinde...
  balkonsuz ve manzarasız sosyal konutlarda...
  çocukları ve insanları sevdiklerini sanan
  sanatçı kardeşlerimin sanatlarında...
  güreşçi develere benzeyen meşhur adamların
  aksesuvarlarında...
  durur beklerim orada:
  kar yağışını seyrederken kıyıya vuran
  küçük, köpüksüz bir dalgada...
  
  durur beklerim:
  nesli tükenmiş zanaatlarda ve zanaatkârlarda...
  apartmanlar arasında sıkıştırılmış çocuk ve araba
  parklarında...
  her sınıftan vatandaşın iç ve dış piyasaya karşı giriştiği
  büyük, milli ama normal taarruzda...
  benden sonrakinin benden önce dolmuşa binme
  çağdaşlığında...
  
  durur beklerim:
  doğum günü, sünnet, evlenme, kayıp ve ölüm ilanlarında...
  içki-müzik ortamlarında doğan kısa ve çok kısa
  maceralarda...
  taşıma sularla hava civalarla sürüp giden evliliklerin
  karmaşasında...
  paralarda, bankalarda, kasalarda, altınlarda, hesaplarda,
  kitaplarda...
  
  durur beklerim:
  oralarını buralarını, kesif zevk uzuvlarını yoran
  mevzun ve atletik vücutlarını yoran
  ama kafalarını yormayan, eskaza yorarlarsa sıkılanların
  kibarlıklarında, kişilik makyajlarında ve bütün
  makyajlarında...
  
  durur beklerim:
  yetinenlerin dangalaklığında...
  yağmurun altında, bahar dalında...
  
  dururum:
  huzuru, sükûnu yurt dışında bulan vatandaşlarla
  ünlü-ünsüz sanatçılarımızın ortak ve haklı kaygılarında...
  bazı bilimsellerin karışık kafalarında
  sakallarında, batı'ya hayranlıklarında...
  "olay, genelde, yani, şey, gibi, oldu, tamam mı vb."
  sözcüklerle
  her şeyi anlatabilenlerin konuşmalarında…
  
  yeme-içme, mal-mülk, üst-baş konularındaki modalarla
  donatılmış
  mamur ve müreffeh ama biraz yabancılaşmaların
  ömründe...
  
  dururum:
  bilumum avantalarda, fırsatlarda, tezgahlarda...
  kiminle neden evlendiğini "çok iyi" bilen
  kiminle neden evleneceğini "çok iyi" hesap etmiş olanların
  ebedi saadet tablolarında...
  onsekiz yaşını doldurmuşların, özgürlerin, başıbozukların
  bütün aşılarını yaptırmış, haplarını almışların rüştlerinde...
  erkeklerin "yemek", kadınların "görüşme" tekliflerinde...
  
  dururum:
  "çok iyi" hazırlanmış sofralarda
  "nefis"lerde, "harika"larda, "çok zevkli"lerde
  "artık korkusuzca gidebiliriz her yere"
  "ne iyi oldu, iyi eğlendik, çok keyifliyim bu gece" diyenlerin
  ve "mutluluk durumu" olanların boşa giden sesinde...
  
  dururum:
  kumların üstünde ve güneşin altında değil
  ağaç ya da çardak altında
  öküz gibi, saatlerce, tahta bir masada
  rakı içip keyif çattığımı sanan sağlıklıların
  gittikçe azalan beyin kıvrımlarında...
  
  dururum işte. önemli değil.
  yeter yukarıdaki oda."