modern insanın en büyük problemi

• ".........
  
  metaryalist felsefenin oyuncagi haline gelmis modern bilimin insanogluna hayret duygusunu kaybettirmesinden once, insan kaninatta manalar okurmus; sezgi diliyle...
  
  sezgi... gunumuzdeki kadar dile dusmemisti o zamanlar. ama sessizce yasanir, duyumsanirdi ve hayatin manalandirilmasinda birinci dereceden soz sahibiydi. gunumuzdeki gibi hayal ve fantezi degildi, hayatin okunmasi ve tadina varilmasinda temel his merkezimizdi. ama belki de hor kullanilmasindan olacak, guven kaybetti zamanla. simdilerde sezgilerimiz, pek onem vermedigimiz bir ruhsal kabiliyetimizdir artik; hayatimizin susu, oyalanmasi nevinden islerde kullandigimiz...
  
  hayatimizin onem verdigimiz taraflarini ise maddeci akilla degerlendiriyoruz. cunku hayatimizin en onem verdigimiz tarafi maddi ihtiyaclarimiz oldu gittikce. oysa beklenen bir sey degildi bu. insanoglu, zihinsel gelisimini ileri goturdukce maddeye hakim olacak, onu hayatinin belirleyici bir unsuru olmaktan cikaracakti. ama oyle olmadi; maddenin sirlarina erip, onu hukum altina alma cabamiz, bizi maddeye daha da muhtac hale getirdi. cunku maddeden nasil yararlanacagimiza dair akilci ve teknik bilgi, maddeyle aramizdaki hiyerarsiyi unutturacak kadar burudu zihnimizi ve bizi maddenin kolesi yapip, manaya karsi korlestirdi.
  
  bu tatsiz gelismenin hakiki sebebi, hayatin en fazla onem verdigimiz tarafinin, kainati ve kendi ic alemimizi okumak, duyumsamak ve sirlarina varmak degil de, hayati kazanmak olmasiydi.
  
  eger insanlik tarihini evrimlesme, ilerleme seklinde yorumlayanlardansaniz, akli bedensel ihtiyaclarimizin emrinde kullanma konusunda epey ilerleme kaydettigimiz bir gercek. artik insanoglu, ihtiyaclarinin temini icin daha az fiziksel kuvvet, daha fazla zihin faaliyeti sarf ediyor. bu da insani, bedeniyle degil ama sinir sistemiyle calisan ve sistemin yurutulmesine beyniyle katilan bir dusunce robotu haline getiriyor. butun gun bilgisayar basinda oturan, onunden akip giden harfler ve sayilara odaklanmis, adeta onlarla butunlesmis, dikkat ve gerilim halinde calisan modern insan; aksam eve gelince bir tek sey istiyor: gevsemek.
  
  gevsemek icin maddi bagimliliklar ve uyusturucu eglenceler kullanilir gunumuzde, sonra etkili bir dinlenme ile yeni gune hazirlanilir. bu kisirdonguye ara verilen tatillerde de tek istenen sey, calisma hayatina gerilimden bosalarak zinde donebilmek icin cilginca eglenmek, maddi acidan tatmin olmak, kucuk heyecanlar yasamaktir. hayatin sirrina, kainat saheserinin manalar fisildayan sembolik diline ve ic dunyamizin gizemlerine bir turlu sira gelmez...
  
  ............"
  
  yazarin tanimi: modern insanin en buyuk problemi, insanin, ne icin yasadigini aramak yerine, nasil yasadiginda takili kalmasidir.