vatan sağ olmasın oğlum sağ olsun

• 8 aylık bir anne olarak her harfine canımla yüreğimle katıldığım bir yakarış. 8 aydır ben ben değilim artık. uyusun diye didindiğim oğlumun nefesini gecede 10 kere falan dinliyorum, uyuduktan 5 dakika sonra uyansa da koklasam diye bekliyorum. süt gibi kokuyor, mis gibi kokuyor. ilk kez gülümsediği gün oturdum ağladım ben. yüzüstünden sırtüstüne döndüğü gün -tam da 4 ay 15 günlüktü- bütün akrabaları aradım, "biz artık dönüyoruz" diye. haa, hep dalga geçilir ya, annenin çocuğunun yaptıklarını biz diye anlatmasıyla, öyle oluyormuş ama. misal bazen kabız oluyoruz, poposunun nöbetini tutuyorum, kabızımız geçsin diye. bazen gazımız oluyor, pat pat yapıyorum rahatlasın da uyusun güzelce diye. çünkü 8 ay önce ben benlikten çıktım, biz oldum.
  bak bir kere ateşi çıktı, sabahladım başında. ateş halsiz düşürdü, gülerken bile ağlamaklıydı diye karanlıkta oturdum ağladım. ah ilk doğdu, 10 gün yoğun bakımda kaldı oğlum, 10 gün öldüm ben, öldüm de toprağımı atan olmadı. hastaneden çıkardığımız gün düğün gibiydi.
  ben 8 aylık bir anneyim. anneliğimin 8. ayındayım. ve haberlerde bir anne ağlıyordu "24 yıl bunun için mi büyüttüm ben seni" diye. düşündüm, kimbilir kaç kez başında sabahladı ateşi düşsün diye, kaç kez nefesini dinledi. kaç kez kokusunu özledi de uyansın diye başında bekledi. kaç kez kendi dışında birisine gülümsedi diye içi cız etti. kimbilir kaç kez oğlunun, evladının ufacık bir başarısını dağlar kadar büyük gördü, dağları aştı gururuyla. kimbilir kaç gecedir uyumadı o anne, oğlu asker ocağında aç mı susuz mu diye düşünmekten. "dönsün de bir de hayırlı kısmet bulsak" diye düşündü.
  ve artık o 24 yıllık evlat yok. o ellerinden tutup yürüttüğü, yürütüyormuş gibi kandırdığı, tay tay yaptırdığı, babasına karşı koruyup kolladığı, ardından terlik fırlattığı, ah o canı, yüreği, aklı, kanı, evladı yok. uyansın da bir koklayım diye başında bekleyeceği bir evladı yok artık. hep düşünecek, nasıldı kokusu diye. gidip baksa şimdi, nefesini kontrol etse, "aahh, evet, göğsü inip kalkıyor" diyip de huzurla dönüverse yatağına, dönemez. huzur dediğin nedir ki? evlat kokusunu alamadıktan sonra? vatan sağ olsun ama anaların evladı da sağ olsun be gözüm.