piyale
-
bir cemal süreya şiiri;
" sıra hep son kadehe geliyordu
dudakların başkalarının masasında lâle
ben boynumdaki ipe bir düğüm daha atı
yordum
peşinden başka gidecek yer yoktu
seni artık hiç sevmediğim halde
senin o eskisi olmamana imkân yoktu
ama inadından yapıyordun bunu cemile
inattandı hep o içip içip gitmeler
bense boşalttığın kadehleri satın alıyordum
enayilik ettiğimi bile bile
hele o çıkışın yok mu kapıdan
o allahın belâsı herifle
başkasının olmayı bir türlü beceremiyordun
millet arkandan gülüyordu
düştüğün hale..."
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap