6 entry daha
  • 1969 yapımı alman filmi.

    19 kasım cumartesi günü nazım hikmet kültür merkezi gösterimine almış bu filmi. ücretsiz olarak. biz de hem öğrenci olduğumuz içün, hem de 'nerede beleş oraya yerleş' felsefesinde olduğumuz içün kalktık gittik bir arkadaşla kadıköy'e.

    ilk sahnede siyah-beyaz bir film olduğunu anladığım an dünya başıma yıkıldı a dostlar. bunca yıllık film kariyerimde(atilla dorsay'ım ben çünkü) izlediğim renksiz film sayısı taş çatlasa 5tir. kötü bir önyargım var maalesef. güzel filmleri kaçırıyorumdur büyük ihtimal ama napayım huyum kurusun.

    1,5 saatlik bir eziyetten sonra film bitti. eziyet diyorum çünkü aşırı durgun bir filmdi. o uyuşuk hava beni benden aldı. yapay diyaloglar, rol yapmayıp sadece uzaklara bakarak repliklerini söyleyen oyuncular, daha neler neler... almanya'ya göçle ilgili bir film olduğunu duyunca heyecanlanarak gitmiştim ama sükut-u hayale uğradım. yönetmen orada boş beleş bir hayat yaşayan, bir amacı olmayan gençleri anlatmak istiyormuş meğerse ama beni niye hayattan soğutuyorsun güzel kardeşim?

    bu filmden sonra aynı yönetmenin bir filmi daha gösterilecekti. o da aksine güzel bir filmmiş. angst essen seele auf adı. ama bunu izledikten sonra hal mecal kalmamıştı. piraye kafe'ye indik hemen, çay may içtik.

    yorumlamam bu kadar. hadi görüşürüz.
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap