65 entry daha
  • daha ikinci kadehte başımı döndüren şarkı. duşa giriyorum saçlarımdan akan su fısıldıyor kulağıma; biraz gevşetebilsem göğüs kafesimi...
    ağzım kanla doluyor tükürmek istiyorum, takatim yok. nasıl bir acıdır içinde kıvrandığım, insan bu kadar mı nefret eder kendinden, insan bu kadar mı özler geride bıraktığı kendini, bu kadar mı eksik hisseder bir şeyleri.

    eski/yeni...

    insan tutunmaktan korkar mı birine yeniden, ben korkuyorum. bir daha böylesine düşmemek için dayanmak istemiyorum bu kez, yapılabilecek her türlü kötü şeyi düşünüyorum. ''hepsini yapar'' diyorum ama olmuyor işte, açıyorum fotoğraflarımızı ve herşey değişiyor bir anda. ıslak saçlarım dokunurken omzuma, ellerini düşünüyorum. güzel ellerini... gülümsüyorum. bir kahve yapıyorum kendime hiç anlamadığım halde ters çevirip kapatıyorum, göreyim geleceği diye, ''ne olur bu kez bir adım öteyi görebileyim, ben doludizgin koşarken uçurumun kıyısında gezindiğimi anlamak için düşmem gerekmiyor değil mi, böyle bir anda pat diye düşmek koyuyor adama, ne olur olmasın bir daha'' diye yalvarıyorum tanrıya.

    hiç bir şey göremiyorum o falda, her zamanki gibi bir adım ötesi asla bilinmez benim için. esasen pek de şikayetçi olmuyorum bir an, bakıyorum fotoğraflara yeniden, gülümsüyorum...

    ''bu kadarını başarabileceğime bile hiç ihtimal vermezken gülümseyebiliyorum ya işte, başka hiç bir şey yapmasa da olur'' diyorum.

    birilerinin boşalttığı yerleri doldurmak imkansız ama birileri yeni yerler açtıkça kendine, daha az göze batar oluyor o boşluklar sanki.

    hep gerideki kendimi aramaktan yoruldum ben artık, başka bir ben yaratmak istiyorum yeniyle, yeniden.. hiç kırılmamış, hiç kavga etmemiş, hiç ayrılmamış, hi... her neyse işte özledim, o kadar.
117 entry daha
hesabın var mı? giriş yap