abdullah avcı

• son iki hatta üç senedir medyanın '' sevimli futbol üstadı '' olarak dayattığı teknik direktör. bir istanbul masalının senaristi.. gerçek mi? bence değil.
  '' abdullah avcı'nın talebeleri ve pozitif futbol '' safsatası, abdullah avcı'nın balıkçı sabahattin'de, kenan usta ocakbaşında yazılı ve görsel basında etkin arkadaşları ile oturduğu rakı masasının ona getirdiği halkla ilişkiler çalışmasının sonucudur.
  
  varsa yoksa abdullah avcı'nın 17 yaş altı milli takım ile kazandığı başarılar. aslında en büyük yanlış burada başlıyor. o turnuvalara mutlak kazanma hırsı ile giden nadir takımlardan türkiye. futbol ekolü yaratmış çoğu ülke bu under bilmem kaç nanesine ülkelerinin futbol akademilerinden senede bilmem kaç çocuğu profesyonel seviyeye çıkaran yaşlı kurt hocalarını yollarken biz nerede futbolu yeni bırakmış, özgeçmişinde galatasaray, fenerbahçe, beşiktaş ve trabzonspor yazan futbolcu var onu yolluyoruz. ünal karaman'ın kafile başkanlığını yaptığı, abdullah ercan'ın çalıştırdığı u-dan aşşağı milli takımı gittiği turnuvadan en fazla madalya çıkarabilir, bir futbol ekolü edinemez, varolanı sürdüremez.. hal böyleyken sadece başarılı olmak için iyi bir jenerasyon yakalamanın bile yettiği alt yapı turnuvalarında başarılı olan abdullah avcı bu milli takımların uzun süre hatta fazlası ile ekmeğini yedi.
  
  belediye takımı diye lanet edilen, en sonunda edilen bedduaların sonucu olarak ligin en antipatik takımı olan ve küme düşürülen ankaraspor'dan turuncu sevimli formaları dışında ne farkı var büyükşehir belediyespor'un? biri melih gökçek'in takımı ile diğeri başbakan tayyip erdoğan'ın eşi emine erdoğan'ın yeğeni ile evli olan göksel gümüşdağ'ın takımı. sponsorluk yasası sonrası bile formasının önüne, sırtına reklam alamayan futbol takımları varken istabul büyükşehir belediyespor'un çoğu istanbul büyükşehir belediyesine yakın 25 tane sponsoru var. yayın gelirleri, iddaa gelirleri derken imkansızlıklara rağmen masalı biraz bir istanbul masalına dönüyor.
  
  34 yaşında süper ligde nisan baharını yaşayan taner gülleri'ye tak diye 1.6 milyonu sayan, denizlispor ve bilumum orta sıra anadolu takımının parasının yetmediği adriano için satürn'e 1.3 milyon euro'yu veren, her sezon başı bir kamyon yabancı futbolcuyu alıp bir kamyon yabancı futbolcuyu gönderen belediyespor'un imkansızlıklarından bahsederken diğer takımların yaşadıklarından bahsetmemek ikiyüzlülük oluyor. taraftarımız yok, olsa siz bizi görürdünüz bir istanbul masalının bir başka heyecan verici bölümü. o taraftar olmadığı için okan buruk 2 - 0 lık beşiktaş deplasmanında maç primi almak için 83. dakikada oyuna girebiliyor, rutin 7 - 8 haftalık kayıp serilerde ya da sezonun ilk yarısında iki kez alınan altı gollü mağlubiyetler sonrası gelecek haftaya umutla bakılabiliyor.
  
  istanbul'un diğer şampiyon takımlarından aldığı puanlar sayesinde ntv spor alt yazıdan maç takip edenler tarafından bolca yere göğe sığdırılamaz. ziya doğan kadıköy'den puan çıkardığı zaman kötü, rıza çalımbay galatasaray'a ligi zehir ederken kötü hoca, tolunay kafkas inönü'de beşiktaş'ı yendiği zaman sevimsiz. ama abdullah avcı puan aldığı zaman söylenen değişmez; '' bu takımı artık fark '' edin. tamam, ama siz de fatih terim gibi iki türkiye kupalı samet aybaba'yı, fatih terim çakması diye dalga geçilen hikmet karaman'ın futbol bilgisini takdir edin.
  
  kimse kusura bakmasın; abdullah avcı ersun yanal'ın 2001 yılından itibaren çalıştırdığı takımlarda uyguladığı - orta sahada rakip atağa çıkarken faulle durdur - ekolünün sadece bir tekrarcısıdır. takımı geçen sezondan beri eğer mağlup değilse maçı ayakta bitirmiyor. o yüzden avcı'nı takımı takımınıza karşı zaman geçirirken küfür edip, şampiyonluk yolunda rakibiniz karşısında yatarken zaman geçirmesinden övgüyle bahsetmeyin. bu işte bir yalnızlık oluyor..