yeni osmanlıcılık

• quare non sunt vestitus eis? kardeşim. bir süredir mahir kaynak beyefendi türkiye'nin bölgede liderliğe itildiğinden bahsediyordu (örn. http://www.haberturk.com/…190&cat=160&dt=2009/01/23 ) kuşkusuz bu liderlik düşüncesi, cumhuriyetimizin benimsediği klasik anlamda ulus-devlet projesiyle gerçekleşemeyecekti. ortada bir kapsama alanı olduğuna göre; onun niteliklerine bakılarak onu idare edecek zihin yapısının belli ölçülerde yontulması ve lider konuma getirilmesi kaçınılmazdı. işte bu noktada benim anlayabildiğim kadarıyla, yeni osmanlıcılık adını verebileceğimiz yeni liderin yeni misyonu, temelde kime hizmet ederse etsin (mahir kaynak'a göre bütünüyle tükenmiş arap toprakları bir gün istanbul'da yeni osmanlı devletine hibe edilebilir; önemli olan bu da değil, asıl dikkatimizi çekmesi gereken şey neden diğer egemen güçler elini eteğini buradan çekmektedir) kendisine şiddetle ihtiyaç duyulan şeydir. ara sıra bunu farklı şekillerle de olsa ifade etmişlerdi; örneğin 7 mart 2007 'de amerikan girişim enstitüsü'nde bernard lewis'in bölge politikalarına dair değerlendirmesini anımsayınız: #10940242.
  
  hal böyleyken recep tayyip erdoğan ve tayfasının (özellikle de abdullah gül faktörünü düşününüz) yeni milli görüşçü (eski milli görüşçü'nün ne denli osmanlıcı olduğunu anımsayınız. ali aktaş "milli görüş osmanlı'ya dahildir.." diyor: http://www.aliaktas.net/…us-osmanliya-dahildir.html ; veya başka bir yerde şöyle deniyor: "millî görüş islam'ın ihyasıdır, millî diriliştir": http://www.delikanforum.net/…cdid-hareketidir.html. ya da erbakan'ın gençliğe hitabesini düşünün: http://www.milligoruscuyuz.biz/…nclige-hitabesi.php vs.) kimliği yeni bir osmanlıcılık düşüncesini içermek durumundadır. bakın haber 7 yazarı mustafa armağan yeni kitabıyla alakalı olarak ne demiş: " osmanlı"ya düz anlamda bir geri dönüş mümkün değil tabii ki. ancak ben burada "osmanlı"nın geri dönüşü"nden bahsediyorum, bizim ona dönüşümüzden değil. faulkner'ın kehaneti çıkıyor galiba: geçmiş dalga dalga bizim üzerimize geliyor. osmanlı ruhunun, vizyonunun, emperyalizme karşı şanlı direniş macerasının, cebelitarık'tan hind yarı kıtasına, ukrayna içlerinden ümit burnu'na, izlanda'dan hazar denizi kıyılarına kadar uzanan 30 tane türkiye çapındaki şaşılası büyüklükteki bir coğrafyada birbirinden zorlu 6 yüzyıl boyunca gerçekleştirilen o muhteşem organizasyon ve medeniyet birikiminin bizi yeniden kucaklamasından söz ediyorum. 'geri gel ey osmanlı', zaten gelmekte olan bir dalgayı haber veriyor sadece. bu benim kişisel çığlığım değil, belki utana sıkıla hepimizin içimizden geçirdiğimiz fakat nedense dile getiremediğimiz bir hayatta kalma çığlığı. ortak bilinçaltımızın freninin boşalması, bir bakıma. bir başka deyişle osmanlı"nın tasfiyesi, osmanlı'nın yüzüne sımsıkı kapattığımız kapıları zorluyor. yeni bir misâk-ı millî kavramı yolda..." (http://www.tumgazeteler.com/?a=2394202) dahası günübirlik adımlarla akp'nin çökertilebileceğini ve hatta basit göstergelerle, gazete demeçleriyle kapatılabileceğini ve her taraftan coşkun akması sağlanan bu nehrin durdurulabileceğini sanan dar kafalılar türkiye'nin özellikle de 90'lardaki ortadoğu politikalarında beliren "yeni osmanlıcılık" eğiliminin yani kimi uzmanlara göre "yeni türk emperyalizmi"nin de (efraim inbar, ‘regional implications of the israeli-turkish strategic partnership’, meria journal, volume 5, number 2, june 2001, s 6; mesut özcan, an overview of turkey’s policy in the balkans and middle east in the 1990’s, sf.21: http://www.obiv.org.tr/…lkanlar/002-mesut ozcan.pdf) akp zihniyetini desteklediğini göremediler. adım adım milli görüş'ü iktidara taşıyan nehri besleyen faktörleri iyi analiz edemediler. üstüne bir de iradesiz, kemiksiz koalisyon hükümetlerinin; skandalların, hortumların altında ezilen halkın, kapı kapı gezip bugün iktidar olan görüşü en temelden kendisine sunan mahalle arası teşkilatların "adil düzen" umudunu iyi analiz edemediler. çocukları liseden iyi bir ortalamayla mezun olsun ve üniversiteye girebilsin diye onları cemaat evlerinden çıkma abilerin kollarına bedelsiz teslim eden fakir ailelerin ne laiklik, demokrasi ne de insan hakları sorunu vardı; varsa yoksa geçim sıkıntısı. sonra gelip burada, her şey olup bittikten sonra her manada tutsak zihinlerin kömüre oy verişini yargılamanın bir değerinin olmadığını söylediğinizde anlaşılmanız da beklenemez. hem mikro hem de makro, hem yerel hem de uluslararası faktörlerin bugün gelinen noktada recep tayyip erdoğan'a yeni bir adalet, yeni bir düzen, yeni bir idarenin iradesini sağlayıcılığı görevini hem de "islam liderliği" adı altında -altın tepside- sunduğu açıktır. birikim dergisi daha kasım 1996'da (s.91) "düzenin merkezine yeni harç: refah partisi" başlığını atmıştı. yanıltıcı olmasın, bu düzen türkiye cumhuriyeti'nin yerleşik strüktürü açısından değerlendirilemez; zira osmanlı zihin yapısının cumhuriyetle birlikte tümüyle tasfiye edildiğini sanmıyorum ("edilmesi gerekir / gerekliydi" düşüncesinde değilim) erbakan ve hareketi olmasaydı da başka bir şekilde i.s. 2008'de iç ve dış dinamikler recep tayyip erdoğan'a değilse de başka bir yarı-padişaha davos'ta dile gelen bugünkü sözleri söylettirirdi. zira ömer laçiner'in birikim'in yukarıda bahsettiğim sayısındaki "islami hareket: umudu din'lendirmek ya da dillendirmek" başlıklı yazısında da söylediği gibi (sf.9) burada bahsettiğimiz osmanlıcı geleneğin "batı ve batıcı toplum düzeni eleştirilerinin ötesine geçen ve islamı postmodern çağın verilerine, karmaşık gerçekliğine ve sorunlarına karşılık verecek bir alternatif olarak düşünmeye, yaşamaya eğilimli olmak gibi iddialı yönleri de var(dı)." böyle olunca mahir kaynak'ın tespitinin arka planının ne sağlam şekilde oluşturulduğu da anlaşılır. türkiye'ye biçilen "bölgenin lideri", "yayılmacı", "yeni osmanlı", "islam ülkelerinin başı" olma misyonlarını iyi görmek gerekir (şuraya da bakınız: "in arab political discourse, turkey's return to the middle east was often referred to as 'new ottomanism', 'new turkish imperialism', or 'pan-turanism'": http://meria.idc.ac.il/…al/2001/issue2/jv5n2a5.html).
  
  bu misyon bir çuvala benziyor; içinde trt'nin kürtçe yayın yapan kanalı açması da yer alır, abdullah gül'ün cumhurbaşkanı sıfatıyla ermenistan'a gitmesi de. her ikisi de geç kalınmış atılımlardır; zaten geç kalındığı için olağan olması gereken tutumlar atılımlar haline gelmiştir, bu ayrı; ancak bu "yeni osmanlıcılık" düşüncesine geçiş evresinde yaşanacak sıkıntılar o kadar büyük ki, köprüyü geçerken onu havaya bile uçurabiliriz. tüm dünya susarken, müslüman ülkeleri sanki gizliden gizliye israil'e destek çıkıyor bile görünürken, bir tek türkiye cumhuriyeti'nin filistin davasını bu denli sahiplenmesi (hatta öyle ki, başbakanın dış dünyaya bugünkü çıkışını daha evvel pkk veya başka bir meselede görmemiştik) manidar değil midir? burada ölçü nasıl belirlenecek, suni bir osmanlıcı idare tümüyle egemen kılınsa bile bu ne kadar daha iradeyi sağlam tutabilir; ya da başta teğet geçtiğim gibi, bu yeni osmanlı esasen kimin yararına olur? tarihte herhangi bir şeyin (kendine has yapılanması, vasıfları gözardı edilerek "yeni roma" denen istanbul merkezli osmanlıyı çıkarın) "yeni"liğinden hayır gelmiş midir? "yaşasın ne güzel de yahudiye lafı geçirdi! yaşasın büyüyeceğiz! yaşasın üç kıtaya hükmedeceğiz!" gibi söylemlerle ortaya atılıp çukura ilk düşen de siz olmayın; biraz sakin kafayla düşünmeye ihtiyacımız var, daha evvel başka başlıklarda da dile getirdiğim gibi, cumhuriyetimizin demlenmeye, tadının, ağırlığının iyice oturmaya ihtiyacı var. muhaliflerin telefon dinlemeleriyle, gece baskınlarıyla sindirildiği, işlerinden atıldığı; tek ses, tek egemenlik düsturunun hakim olduğu bir anlayış içinde gün olur bugün iktidardan nemalanlar ses çıkarmadıkları adaletsizliğe, haksızlığa uğrarlar. bugün ağlayanlar yarın güler; gülenler ise ağlar. serin durun.
  
  quare non sunt vestitus eis? kardeşim.
  
  okumalar:
  
  http://getir.net/o4d
  http://www.stormingmedia.us/26/2614/a261414.html
  http://meria.idc.ac.il/…al/2001/issue2/jv5n2a5.html
  http://getir.net/o4e
  http://wwwcgi.rand.org/…rts/mr1241/mr1241.chap3.pdf
  
  seyirlik:
  
  (mahir kaynak)
  http://video.fatihaltayli.com.tr/tt090122.flv
  
  addendum@: alın bakın söylediklerim çerçevesinde seyir ne alemde, birileri bu sözlerin sarfedilmesini istedi:
  
  http://www.hurriyet.com.tr/…em/10896845.asp?gid=229
  http://fotogaleri.hurriyet.com.tr/…=19899&p=3&rid=2
  
  ***
  http://www.hurriyet.com.tr/…ya/10922076.asp?gid=229 :
  lübnan’da ingilizce de yayınlanan dar ül hayat gazetesinde çıkan bir yazıda "osmanlı geri gelsin, erdoğan’ı da halife olarak seçelim" dileğinde bulunuldu. gazetede cihad el hazin tarafından kaleme alınan yazıda erdoğan’ın davos’ta israil’in "şarlatan" cumhurbaşkanı şimon peres’e gösterdiği tepkinin müslümanlar için övünç kaynağı olduğu belirtilerek şu görüşlere yer verildi:
  "davos’ta her yıl karşılaştığım bir arap işadamı, erdoğan’ın terk ettiği panelin ardından bana şöyle dedi: türk başbakanı beni bir müslüman olarak gururlandırdı ama bir arap olarak da utandırdı. olayın ardından görüşümü soran türk televizyonuna söylediğimi tekrar etmek istiyorum. bir arap olarak erdoğan’ı selamlıyorum. osmanlı devletinin geri gelmesini ve erdoğan’ı halife seçmeyi çok isterdim. teşekkürler erdoğan."
  
  ***
  http://yenisafak.com.tr/…04.02.2009&y=hakanalbayrak :
  gelecek yıllarda "tarihsel birlik tecrübemizin günümüz şartlarında farklı bir şekilde yeniden üretilmesi"ni ve kardeş ülkelerin federasyon yahut konfederasyon gibi bir çatı altında birleşmesini konuşacağız inşaallah.
  
  ***
  http://www.hurriyet.com.tr/…ya/10928975.asp?gid=229 :
  "dergi, türkiye'nin gücünü müslümanları desteklemek üzere genişletebileceğini, arnavutlar ve boşnakları desteklerken balkanlar'a girebileceğini, etkisini arap rejimlerini şekillendirmek için güneye doğru uzatacağını ve orta asya ile zaten yakın bağlarının bulunduğunu kaydetti. türkiye'nin en sonunda kuzey afrika'daki olayları etkileyen bir deniz gücüne de yoğunlaşabileceğini savunan dergi, bu “yayılmacı vizyonu” desteklemek için ordunun da güçlendirilmesinin gerektiği görüşünü dile getirdi."