büyük ev ablukada

• dünyanın en güzel arabistanı'ndan güzel bir turgut uyar şiiri.
  
  büyük ev ablukada
  
  ......(ekmek vardı tereyağı vardı utanılacak bir şey yoktu
  ......bir şey daha yoktu ama kavrıyamıyordum)
  işte böyle olmak en iyisidir olmakların
  bir küçük çocuğu tuttum otobüsten indirdim
  ......(indirmiştim
  ......yok olan önemli bir şeydi allah kahretsin)
  tüm kavgasız tüm duruk tüm başıboş
  üç sayı kötü bir sayı iyi şiir dinledim
  çıkıp okudular durup dinledim
  bitmeseydi daha dinlerdim kötü mötü
  saat kaç diye sordular birisi beş yani dedi
  ......(ha kavgada ha aşkta
  ......bu gök bomboş ha kavgada ha aşkta)
  göğe baktım yerli yerinde
  haydutlar dalavereciler yerli yerinde
  vurguncular hayınlar vurdumduymazlar öyle
  iyi dedim içim rahatladı
  düzen bozulmamış dedim sevindim
  tenhaca bir bölgelerinden şehre girdim
  ......(ben herkese varım
  ......başka türlü olmuyor inanmayın)
  
  bakın bu şehri ben kurdum ben büyüttüm ama sevemedim
  ......(ekmek vardı tereyağı vardı söylemiştim önemlidir
  ......utanılacak bir şey yoktu kime anlatmalıyım)
  ben sevemezsem sevmek kimselerin elinden gelemez
  bizi tutkulara çağırdı otobüse sosise buzdolabına
  telefona sinemalara radyolara bir sürü kancık sevdalara
  sürü sürü mutsuz alışkanlıklara
  yalana dolana itliklere keten elbiselere
  ......(sonra karısı öldü o çocuğun
  ......yalnızdı güçsüzdü herkesler gibiydi
  ......kirlendi kötülendi sarhoşladı pis karılara dadandı
  ......anladık onu ölenden başkası kurtaramaz
  ......ölen de kurtarmamıştı)
  
  bak ben seni nerenden kurtaracağım şaşacaksın
  şimdi bu taşları biz çektik değil mi ocaklardan
  bu asfaltı biz döktük biz onardık değil mi
  bu yapıları oniki kat yapmak bizim aklımızdı
  biz kurduk istersek umursamayız ya
  ......(abluka burada başlıyordu çünkü)
  ekmek yiyelim tereyağı yiyelim çocuk büyütelim
  sen beraber yatacağımız yatakları hazırla
  sen bir onu yap yeter bak göreceksin.