ey sareban

• eski farsça bir şiirin bestelenmiş halidir ey sârebân. sareban, “kervancı” anlamına geliyor.
  bir ayrılıktan bahsediyor ve gördüğüm en güzel yorumu ‘mohsen namjoo’ [muhsin nâmcû] tarafından yapılmış,
  gerçekten çok hoş.
  şimdi bizim bu sözlük yazarı ‘pamuk cücelerle yedi prenses’ yazınca aklıma geldi parçayı uzun zamandan beri dinlemediğim, ve sonra ey sareban boş bakınızını da vermiş, e doldurmamak olmazdı.
  
  youtube linki için:
  http://www.youtube.com/watch?v=uql56sjrmww
  
  ~
  
  parçanın türkçe tercümesi, hatasıyla sevabıyla aşağıdaki gibidir:
  
  ey kervancı, ey kervan!
  leyla’mı nereye götürüyorsun,
  leyla, canım ve yüreğim olduğu halde?
  ey kervancı,
  leyla’mı niçin götürüyorsun,
  birbirimize yalnızken verdiğimiz sözlere tanrı şahitken?
  ve aşkımızın karar kılmadığı hiçbir yer yokken?
  
  ey kervancı,
  leyla’mı nereye götürüyorsun,
  ey kervancı,
  leyla’mı niçin götürüyorsun,
  
  inancımın tamamı geçici dünyaya dair
  aşkın kıvılcımları yaşamın kendisi olmuş
  oysa yarin hatırası aşkın bir damlasından bile güzeldir
  aşık olmanın ateşi yaşamdan daha özgedir
  
  tanrım kalplerdeki sevgiyi daima o kalplerde bırak,
  benim kalbimde bıraktığın gibi
  ve
  leyla ile mecnun efsane oldular
  oysa bizim hikayemiz sonsuzluğa erişti
  
  sen şimdi aşkımın tek göstergesisin
  hüznümün, güzümden okunmayan hali
  bu hüznün elinden hangi hallerdeyim bilmiyorsun
  senden sonra var olmadım ben tanrı biliyor
  kalbimin yapraklarını gör ve git
  tufan gibi inşa et hüznün dallarını
  gül idik, gülleri derip git
  ki ben gül ağacıydım
  tufanın ayakları dibinde oturan
  vücudunun bütün dallarını
  tabiatın hışmıyla kır
  
  ~
  
  parçanın farsça sözlerinin okunuşu şu şekildedir:
  
  ey sârebân, ey kârevân, leylâ-yi men kocâ mî berî
  bâ borden-i, leylâ-yi men, cân u dil-i merâ mî berî
  ey sârebân kocâ mî revî leylâ-ye mân çerâ mî berî
  
  der besten-i peymân-e mâ tenhâ govâh-e mâ şod hodâ
  tâ în cehân ber pâ boved in aşk mâ bemâned be câ
  
  ey sârebân kocâ mî revî leylâ-ye mân çerâ mî berî
  ey sârebân kocâ mî revî leylâ-ye mân koca mî berî
  
  temâmî-ye dînem be donyâ-ye fânî
  şerâr-i aşkî ki şod zendegânî
  be yâd-i yârî hoşâ katre eşkî
  be sûz-e eşkî hoşâ zindegânî
  hemîşe hodâ yâ mehebbet-i dilha
  be dilhâ bemâned besân-e dil-i mâ
  ki leylî u mecnûn fesâne şeved
  hikâyet-i mâ câvidâne şeved
  
  to eknûn ze aşkem girîzânî
  gamem râ ze çeşmem nemî hânî
  der in gam çe hâlem nemî dânî
  pes ez tô nebûdem berâye hodâ
  to merg-e dilem râ bebîn u berû
  çû tûfan sehtî ze şâhe-i gam
  gol-e hestîem râ be-çîn o berû
  ki hestem men ân direhtî
  ki der pây-e tûfân nişesti
  heme şâhehâ vucûdeş
  ze heşm-e tebiet şikeste